جایگاه قاعده لاضرر در جرایم زیست محیطی
جایگاه قاعده لاضرر در جرایم زیست محیطی
جایگاه قاعده لاضرر در جرایم زیست محیطی
عنوان:جرمانگاری آسیبرسانی به محیطزیست در فقه امامیه
پدیدآور: زهره آقارضایی نجفآبادی
رشته تحصیلی: الهیات ومعارف اسلامی (فقه و مبانی حقوق اسلامی)
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
استاد راهنما: مسعود راعی
دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد
تاریخ دفاع: 1395
چکیده: هدف اصلی از حفاظت محیطزیست در منابع اسلامی و اسناد بشر دوستانه، پرهیز از آسیبرساندن به عناصر طبیعی است. محیطزیست موهبتی است الهی که استفاده مفید و صیانت از آن میتواند اثرات رو به رشدی در زندگی انسان و ارتقا کرامت انسانی داشته باشد. احکام اسلامی و اسناد حقوق بینالملل بشر دوستانه به قواعد مرتبط با حفظ محیطزیست که هدف آنها منافع مشترک بشریت است، توجهای ویژه داشته و ابراز میدارند که حق بر محیطزیست، تکلیف و مسؤولیت در برابر محیط زیست را به همراه دارد. لذا هر عملی که مغایر با منافع مشترک بشریت باشد، باید مورد پیگرد قرار گیرد. اهمیت محیطزیست برای جامعه بشری و افزایش روزافزون مخاطراتی که به واسطه مخاصمات مسلحانه و پیشرفت تکنولوژی، این عنصر طبیعی را در معرض تهدید قرار میدهد، اندیشه جرمانگاری از محیطزیست را در جامعه بینالمللی مطرح کرد که با فعالیتهای تابعان حقوق بینالملل، موضوع بسیاری از کنوانسیونها و منابع متعدد بینالمللی قرار گرفت. در یک کلام میتوان چنین نتیجهگیری کرد که در منابع معتبر اسلامی (چند قرن قبل از بروز اولین سند بشردوستانه) و اسناد بشردوستانه بر حفظ محیطزیست تأکید ویژهای گردیده و افراد را به خصوص از تخریب محیطزیست بر حذر میدارد. در این پژوهش بر مبنای قاعده لاضرر بر اساس آرا و نظرات فقها سعی در بررسی مسأله جرمانگاری محیطزیست داریم.
کلمات کلیدی: جرمانگاری، آسیبرسانی، اسلام، محیطزیست.
منبع : وب سایت دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد