راهکارهای فقهی تزاحم احکام اولیه با تأکید بر مصالح محیطزیست
راهکارهای فقهی تزاحم احکام اولیه با تأکید بر مصالح محیطزیست
راهکارهای فقهی تزاحم احکام اولیه با تأکید بر مصالح محیطزیست
پدیدآور: نجمه یاری بادی
مقطع: کارشناسی ارشد
سال دفاع: 1394
دانشگاه: قم
چکیده: محیطزیست، نعمت، رحمت و برکت الهی است و خدای مهربان آن را آفرید تا نیازهای آدمیان را برآورد. اهمیت مساله زیستمحیطی بهاندازهای است که در همهی ادیان بزرگ الهی و حتی برخی آیینهای بزرگ کفرآمیز نیز به آن توجه داشتهاند.
دین اسلام نیز که بزرگترین و کاملترین دین آسمانی است از این مساله غفلت ننموده و گرچه در مورد محیطزیست قوانین صریحی ندارد، اما بهوضوح میتوان توجه دین به محیطزیست و منابع طبیعی را دریافت.
همچنان که در این رساله هدف بررسی جایگاه محیطزیست در هنگام تزاحم با احکام اولیه بوده که پس از بررسی به این نتیجه رسیدیم که همواره مصلحت محیطزیست موردتوجه قرارگرفته و اینکه رابطه انسان با محیطزیست نمیتواند رابطه مالکانه باشد و بدون توجه به معیارهای حفاظت و بقا آنها به بهرهبرداری بپردازد.
بلکه میتوان گفت فقط حق انتفاع و استفادهی محدود در چارچوب ضوابط شرع و قانون را دارد که این ممنوعیت تعدی به منابع زیستمحیطی و امر به حفظ آنها دقیقاً بهمنظور ارزشدار بودن و قداست آن منابع در فقه است؛ که در دین اسلام با توجه بهقاعده لا ضرر و اصول دیگر هر نوع ضرر و زیان رساندن به طبیعت حرام و موجب ضمان است.
ازین رو انسان حق ندارد که در دوره حیات و بهرهبرداری خود از منابع محیط آسیبی به آنها وارد سازد که مستقیم یا غیرمستقیم سلامت طبیعت، نسل حاضر و نسلهای آتی را به خطر اندازد.
منبع: کتابخانه دانشگاه قم