تأثیر رابطه مرتکب و بزه دیده برگذشت و سازش در پرونده‌های ضرب‌وجرح
تأثیر رابطه مرتکب و بزه دیده برگذشت و سازش در پرونده‌های ضرب‌وجرح
تأثیر رابطه مرتکب و بزه دیده برگذشت و سازش در پرونده‌های ضرب‌وجرح
نویسندگان: محمد فرجیها، محبوبه امینی
چکیده
نوع رابطه و پیوند عرفی میان مرتکب و بزه دیده می تواند بر اقدامات و تصمیمهای کنش گران در فرایند کیفری تأثیرگذار باشد که «نظریه ساختار اجتماعی پرونده قضایی» آن را به‌طور علمی بیان کرده است. پژوهش حاضر پیرو این نظریه و تحقیقات سابق، تأثیر رابطه اصحاب دعوا را برگذشت و سازش در جرایم ضرب‌وجرح بررسی کرده است. روش تحقیق حاضر ترکیبی از روش کمی و کیفی است که شامل روشهای پیمایشی، با ابزار پرسشنامه و روش کیفی، شامل روش تحلیل محتوا است. در بخش کیفی ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات، مصاحبه های عمیق و مطالعه اسناد (پرونده‌های قضایی) بوده است که 80 پرونده ضرب‌وجرح مربوط به سالهای 85 تا 92 شهر شیراز مطالعه شد و با نه نفر از وکلا و قضات مصاحبه شد. مطابق با یافته‌های تحقیق، رابطه بزهکار و بزه دیده برگذشت و سازش در مراحل ابتدایی فرایند کیفری بی‌تأثیر بوده است، اما در نهایت، در برخی روابط نزدیک تر تا آخرین مراحل فرایند گذشت یا سازش ایجاد می شود. به‌طورکلی تأثیر رابطه طرفین برگذشت و سازش در مسایل مختلفی ریشه دارد که گاهی منطبق با نظریه های بیان‌شده و گاهی نیز خاص جامعه ایران است.
کلیدواژگان: ضرب‌وجرح، گذشت
مجله حقوق جزا و سیاست جنایی (حقوق جزا و جرم‌شناسی سابق) شماره 1 بهار و تابستان1395