بررسی انتقال اعتبارات اسنادی در حقوق تجارت بین‌الملل
بررسی انتقال اعتبارات اسنادی در حقوق تجارت بین‌الملل
بررسی انتقال اعتبارات اسنادی در حقوق تجارت بین‌الملل
پدیدآور: امیر حجاری
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
استاد راهنما: غلامرضا عبدلی
دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود
تاریخ دفاع: 1395
چکیده
اعتبار قابل‌انتقال به اعتباری اطلاق می‌شود که تحت آن ذی‌نفع اعتبار، حق دارد از بانک پرداخت‌کننده یا قبول کننده یا هر بانک دیگری که مجاز به معامله اسناد شده، درخواست نماید که اعتبار را کلاً یا جزئاً در اختیار شخص یا اشخاص ثالث ذی‌نفعهای ثانوی قرار دهد. این اعتبار هنگامی مورد استفاده قرار می‌گیرد که ذی‌نفع اولیه، خود نماینده متقاضی یا شرکت تابعه متقاضی یا این‌که ارائه‌دهنده نهایی کالا به متقاضی است ولی تولیدکننده کالا نیست؛ بنابراین از متقاضی اعتبار درخواست می‌نماید که اعتبار به‌صورت قابل‌انتقال گشایش یابد. پس از آن ذی‌نفع قادر است اعتبار را کلاً یا جزئاً به شخص یا اشخاص ثالث انتقال دهد. انتقال اعتبار بین چند نفر ذی‌نفع ثانویه یا همان انتقال اجزای اعتبار تقسیم اعتبار، تنها در صورتی مجاز است که حمل به‌دفعات (Partial Shpment)، ممنوع نشده باشد. شرایط و ضوابط در اعتباری که به ذی‌نفع ثانویه منتقل می‌گردد، مشابه اعتبار اصلی است مگر (مبلغ اعتبار، قیمت واحد کالا، آخرین تاریخ حمل، آخرین تاریخ ارائه اسناد و پوشش بیمه‌ای). نام و آدرس ذی‌نفع اولیه نیز می‌تواند جایگزین متقاضی اعتبار گردد. ذی‌نفع اولیه حق دارد سیاهه‌های خود را جایگزین سیاهه‌های ثانویه نماید؛ اما چنانچه ذی‌نفع اولیه اعتبار از تعویض اسناد خود با اسناد ذی‌نفع ثانویه امتناع ورزد بانک حق دارد اسناد دریافتی مربوط به اعتبار را به همان صورت برای متقاضی اصلی ارسال نماید. هزینه‌های مربوط به انتقال اعتبار نیز بایستی به‌وسیله ذی‌نفع اولیه پرداخت گردد مگر آن‌که ترتیب دیگری مقرر شده باشد. اعتبار قابل‌انتقال فقط یک‌بار می‌تواند منتقل شود یعنی ذی‌نفع دوم حق انتقال آن را به‌دیگری نخواهد داشت. از دیدگاه مقررات متحدالشکل اعتبار اسنادی (مصوب اتاق بازرگانی بین‌المللی)، اعتبار قابل‌انتقال خودبه‌خود قابل‌تقسیم نیز می‌باشد و نیازی به افزودن این کلمه یا کلمات مشابه آن نیست. عدم تصریح قابل‌انتقال بودن به معنی این است که اعتبار غیرقابل‌انتقال و غیرقابل تقسیم می‌باشد. البته چنانچه اعتباری غیرقابل‌انتقال باشد، به این معنا نیست که ذی‌نفع اعتباری حق ندارد منافع مربوط به اعتباری را که به نفع وی گشایش می‌یابد به دیگری واگذار کند. در مورد اعتبار قابل‌انتقال، ذی‌نفع منفعت مربوط به اعتبار را همراه با شرایط و ضوابط آن به دیگری منتقل می‌کند؛ یعنی ذی‌نفع دوم بایستی شرایط و ضوابط اعتبار را برآورده کند؛ اما در مورد واگذاری منافع، ذی‌نفع فقط منفعت و حقی را که از گشایش اعتبار به نفع وی ایجاد شده، بدون این‌که اجرای شرایط و ضوابط اعتبار را بر عهده دیگری گذاشته باشد منتقل می‌گرداند که می‌تواند به هر منظور و به هر شخص باشد.
کلیدواژگان: اعتبارات اسنادی، مقررات متحدالشکل، بروات وصولی، انتقال اعتبارات
منبع: سایت ایران داک