سرانجام قانون 27 ساله پرستاران

سرانجام قانون 27 ساله پرستاران

قائم‌مقام سازمان نظام پرستاری کشور سرانجام قانون 27 ساله پرستاران را تشریح کرد: قانون بازنشستگی پیش از موعد پرستاران پس از گذشت 27 سال از زمان تصویب آن، هنوز به‌درستی اجرا نمی‌شود؛ قانونی که وزارت بهداشت علت ناهماهنگیها در اجرای آن را کمبود نیرو و اعتبار می‌خواند و در عین حال سازمان نظام پرستاری تاکید دارد که پرستاران بعد از 25 سال کارایی لازم را ندارند و ‌با ادامه این روند بیمار آسیب می‌بیند.
محمد شریفی مقدم، درباره این قانون گفت: در دنیا به دلیل سختی کار در رشته پرستاری، جذابیتهای خاصی برای آن در نظر گرفته می‌شود. در ایران نیز قانون‌گذار برای حضور کمتر پرستاران در بیمارستان، قوانینی مثل قانون سخت و زیان‌آور بودن شغل پرستاری در سال 1368 وضع کرده است.
این قانون در خصوص مشمولین قانون خدمات کشوری، یعنی پرستاران بیمارستانهای دولتی قابل‌اجرا است. به‌موجب آن پرستاران خانم با 20 سال و آقایان با شرط سنی خاصی با 25 سال سابقه کار، می‌توانند با پنج سال بخشودگی و 30 روز حقوق بازنشسته شوند. مشمولین قانون کار یعنی پرستاران شاغل در بخش خصوصی نیز با 20 سال سابقه کار، ‌شامل 10 سال بخشودگی و 30 روز حقوق می‌شوند.
قائم‌مقام سازمان نظام پرستاری بابیان اینکه قانون ارتقای بهره‌وری مصوب سال 1389، ضمن کاهش ساعات کاری، بر سخت و زیان‌آور بودن شغل پرستاری تاکید دارد، می‌گوید: در بخش خصوصی قانون بازنشستگی پیش از موعد اجرا می‌شود و مشکلی هم دراین مورد وجود ندارد؛ چراکه دستگاه مربوطه، پایان هرسال تمام بدهی کارکنان را پرداخت می‌کند و در صورت بازنشستگی پرستار، یک نفر دیگر جایگزین می‌شود.
شریفی مقدم، علت مخالفت با بازنشستگی پیش از موعد در بخش دولتی را رقم بالای بدهی به پرستاران و همچنین مشکل در تأمین نیروی جایگزین عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: در برنامه پنجم توسعه آمده است که دستگاه در صورت بازنشسته شدن سه نفر، باید یک نیروی جدید بگیرد؛ به همین دلیل آنها دوست ندارند کارکنان را از دست بدهند. اخیراً پرستاران بعد از شکایت به دیوان عدالت اداری و رأی این دیوان بازنشسته شدند، به عبارتی می‌توان گفت که مخالفت دستگاه با بازنشستگی پرستاران، قانونی نیست.
وی همچنین تاکید می‌کند: متأسفانه وزارت بهداشت با بازنشستگی پیش از موعد پرستاران موافقت نمی‌کند درحالی‌که پرستاران بعد از 25 سال کارایی لازم را ندارند و ‌در ادامه این روند بیمار آسیب می‌بیند، ضمن آنکه وجود بی‌انگیزگی و کاهش کارایی در سیستم نظام سلامت، خسارت سنگینی برای مردم به دنبال دارد.
منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان نظام پرستاری