خودکشی کارگر شهرداری منطقه ۲۲ به دلیل مشکلات خانوادگی
خودکشی کارگر شهرداری منطقه ۲۲ به دلیل مشکلات خانوادگی
خودکشی کارگر شهرداری منطقه ۲۲ به دلیل مشکلات خانوادگی
روابط عمومی شهرداری منطقه 22 در همین رابطه اعلام کرد: یکی از کارگران مرد شاغل دراین منطقه سهشنبهشب باانگیزه کاملاً شخصی و به دلیل مشکلات خانوادگی اقدام به خودکشی کرده است.
دراین اطلاعیه ضمن ابراز تأسف و تسلیت به خانواده داغدارش آورده شد؛ شب گذشته مراتب مفقودی وی به مراجع ذیصلاح اعلامشده بوده که متأسفانه صبح امروز وی را در موتورخانه محل کارش درحالیکه حلق آویز شده بود، یافتند. بر اساس این گزارش، نامبرده نامهای از خود بر جای گذاشته است که در آن تأکید شده به علت مشکلات خانوادگی دست به خودکشی زده است. همچنین مأموران پلیس آگاهی پایتخت با حضور در محل، اقدام به بررسی شرایط و انتقال جسد کردند. منبع: مهر
عوامل خودکشی چیست؟
در فرهنگهای مختلف، خودکشی بهصورتهای متفاوتی تعبیر و تفسیر میشود. در بیشتر جوامع غربی از خودکشی جلوگیری میکنند و از انجام گرفتن آن در صورت امکان ممانعت میورزند. در بعضی فرهنگها، خودکشی بهعنوان عمل افتخارآمیز تلقی میشود ولی فقط اقدامی قابلقبول برای یک شخص ناامید است. بهطورمعمول کسانی که اقدام به خودکشی میکنند در اکثر موارد دوران کودکی بیثباتی را گذراندهاند یا اینکه تاریخچهای از حوادث فشارزای روانی درگذشته و حال داشتهاند یا فاقد حمایتکنندگان اجتماعی بوده و دوستی نداشتهاند که به او اطمینان کنند. تحقیقات نشان میدهد افرادی که خودکشی آنها منجر به مرگ شده است، در اغلب موارد ازدواجنکردهاند یا اینکه همسرانشان مرده یا جداشدهاند یا سنشان بالاتر از 45 بوده یا تنها زندگی میکردهاند یا اینکه تاریخچهای از اختلال جدی بدنی و هیجانی داشته یا احتمالاً معتاد بودهاند.
چرا خودکشی؟!
اظهارات کلامی: عباراتی همچون «کاش هرگز به دنیا نیامده بودم» و «وقتی مردم متأسف خواهید شد» را باید بهاندازه عبارت مستقیم «خودم را میکشم» جدی تلقی کرد.
تغییرات رفتار: این تغییرات دامنه وسیعی مثل بخشیدن مایملک، به استقبال خطرات تهدیدکننده زندگی رفتن و حادثهپذیری مکرر را شامل میشود. دیگر علائم آن ممکن است شکایت از تنهایی شدید یا بیحوصلگی، افزایش قابلتوجه بیقراری یا تحریکپذیری و درگیر شدن در مدرسه یا با پلیس باشد. نشانههای رایجتری از افسردگی نیز ممکن است وجود داشته باشد مانند تغییر در اشتها و عادات خواب، افت تحصیلی یکباره، شکایت از ناتوانی در تمرکز و دوری گزینی از دوستان و فعالیتهای مطلوب. عواملی موقعیتی: ناتوانی در ارتباط با والدین، مشکلات تازه در مدرسه، پایان یافتن رابطه عاشقانه، اقدام به مصرف مواد مخدر و … همگی خطر موقعیتی را افزایش میدهد. والدین و دوستان باید دراین موقع با پرسیدن سوا لاتی مانند «خیلی گرفتهای»، «نقشهای برای پایان دادن به زندگیات داری» و «فکر میکنی واقعاً نمیخواهی زنده باشی» وارد عمل شوند. پرسیدن سؤالات مستقیم در مورد خودکشی فکر خودکشی را به سر کسی نمیاندازد، در مقابل ممکن است جدی تلقی کردن پاسخها، سنجشی حیاتبخش باشد. هم والدین و هم دوستان معتقدند چنین عباراتی ممکن نیست عملی شوند یا ممکن است بسیار ترسآورتر از آن باشند که انجام گیرند. هرچند گاهی اوقات دوستان قسم یاد میکنند که در مورد افکار خودکشی رازدار باشند اما چنانچه به افکار خودکشی مظنون هستند باید فوراً با یکی از والدین یا افراد بزرگسال مسؤول تماس حاصل کنند و در پی کمک حرفهای برآیند. اگر تهدید خودکشی قریبالوقوع به نظر میرسد باید به نزدیکترین مرکز پیشگیری از خودکشی مراجعه کنند. همچنین میتوانند با یک مشاور یا روانپزشک تماس بگیرند. ازنظر روانشناسان علل خودکشی را میتوان به دودسته تقسیم کرد:
1- آنهایی که جامعه را علت میبینند.
2- آنهایی که روی فرد نظر دارند.
اولی براین حقیقت تأکید میکند که بیشتر افراد متمایل به خودکشی، فاقد آن فعالیتهای اجتماعی هستند که زندگی را قابلتحمل و باارزش میسازند، درحالیکه دیدگاه دوم بر نقش فرد در تصمیمگیری بهمنظور دست زدن به خودکشی تأکید دارد. افرادی که دست به خودکشی میزنند ممکن است خصومت یا تکانههای پرخاشگرانه را به خودشان برگردانند یا ممکن است تجاربی را داشته باشند که فکر خودکشی را تقویت کند یا ممکن است از خودکشی بهعنوان طریقی برای حل مشکل و مسئله خود استفاده کنند.
آمار خودکشی در ایران و جهان
در هر 20 ثانیه یک نفر خودکشی میکند. سالانه حداقل یکمیلیون نفر در سراسر دنیا خودکشی میکنند یعنی در هر 40 ثانیه یک نفر (به نقل از خبرگزاری فرانسه).
طی مقالهای که بهتازگی به چاپ رسیده است، این آمار از سوی وزارت بهداشت تأییدشده است. خودکشی دهمین دلیل مرگ است و یک و نیم درصد مرگهای جهان را به خود اختصاص داده است. خودکشی بهتنهایی در چین علت 30 درصد فوتهاست. نسبت خودکشی مردان به زنان 2 و نیم به یک و در بعضی از مواقع 4 و نیم به یک است. هرچند که آمار خودکشی در ایران نسبت به بسیاری از کشورها در رده پایینتری قرار دارد اما مقایسه این آمار با آمار ثبتشده سالهای گذشته در کشورمان، رشد قابلتوجهی را نشان میدهد. طبق آمار منتشرشده از سوی وزارت کشور انگیزه خودکشی در مطالعات انجامگرفته به ترتیب مربوط به مسائل ناموسی، اختلالات خانوادگی، تحصیل و ازدواج، شکست و ناامیدی، فقر و تنگدستی، بیماریهای روانی استرسها و فشارهای روانی، تنهایی، عشق و تمایلات شدید عاطفی و اعتیاد به مواد مخدر و مواد توهمزا بوده که دراین میان سهم خودکشی باانگیزه اختلافات خانوادگی با 41 درصد بالاترین علت خودکشی ذکرشده و ازلحاظ جنسیتی، اقدام به خودکشی در مردان 8 برابر زنان بوده است. بیشترین دلیل خودکشی در نوجوانان ایجاد فاصله و فقدان رابطه مناسب بین فرزندان و والدین ذکرشده است؛ فاصلهای که موجب میشود والدین درک صحیحی از وضعیت فرزندان خود نداشته باشند. سرپرست اداره کل سلامت روان وزارت بهداشت گفت: سالانه 6 نفر به ازای هر 10 هزار نفر جمعیت در ایران اقدام به خودکشی میکنند که معادل 4200 نفر در سال است.
اما همه خودکشیها منجر به فوت نمیشوند.
متأسفانه در استان خوزستان میزان خودکشیها بالاست. در یک نگاه کلی میتوان چنین برداشت کرد که عوامل زیر در بالا رفتن آمار خودکشی در استان خوزستان دخیل هستند: بیکاری مشکلات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی خانوادگی، شخصی، فشارهای ناشی از سرخوردگی، معضلات فرهنگی، مسائل ناموسی، اختلافات و مشکلات خانوادگی و خلاء عاطفی در خانوادهها. رفتارهای خودکشی را میتوان بهصورت افکار خودکشی و اقدام به خودکشی منجر به فوت تقسیم کرد و هرگونه تهدید به خودکشی باید از سوی اطرافیان و درمانگران جدی گرفته شود. آنچه مسلم است هر انسانی که به دلیلی دست به خودکشی میزند، حتماً به نقطه ناامیدی مطلق رسیده است و به نظرش تنها راه نجات، خاتمه دادن به زندگی خودش است. روانشناسان معتقدند که خودکشی در حقیقت یک روش کاهش درد و نگرانی است و اگر اطرافیان خطر را احساس کنند و بهموقع اقدام کنند میتوان با کاهش این درد، جلوی خودکشی را گرفت. یکی از مهمترین روشهای پیشگیری از خودکشی درمان افسردگی است، چون افسردگی از مسائلی است که باعث ایجاد افکار خودکشی در شخص میشود. مهمترین عامل در رفتارهای خودکشی برای افراد زیر 30 سال، اختلالات سازشی و تعارضات خانوادگی است و یکی از اقدامات پیشگیرانه، عدم انتشار اخبار خودکشی در مطبوعات است که ازنظر سازمان بهداشتی جهانی بهترین اقدام است. با تمام تجزیهوتحلیلهایی که از خودکشی میشود، آنچه مسلم است، انسان سالم اسیر شرایط زندگی نمیشود بلکه میتواند شرایط بد زندگی را به میل خود و با تواناییهایی که دارد، تغییر دهد. هر انسان سالمی قادر است که برای خودش انگیزههای متفاوتی جهت ادامه زندگی بیابد تا بتواند یک زندگی باارزش را ادامه دهد. منبع: نیک صالحی