مسؤولیتهای حقوقی مدیران غیرمستقیم ورزشی
مسؤولیتهای حقوقی مدیران غیرمستقیم ورزشی
مسؤولیتهای حقوقی مدیران غیرمستقیم ورزشی
دکتر محمد احسنی فروز
در عرصهی ورزش به‌تناسب ارتباط با ورزشکاران، دودسته مدیر ورزشی مشغول خدمت هستند. یک دسته مدیران مستقیم میباشند مانند مربیان، معلمان ورزشی و کُچهای تیم و دسته دوم، مدیران غیرمستقیم مانند مدیران فدراسیونها و سازمانهای ورزشی و مدیران ورزشگاهها و باشگاهها.
هرکدام از این مدیران، متناسب با اموری که به آنها واگذار میشود، تکالیف و وظائفی دارند که عمل به آنها یا ترک آنها میتواند حسب مورد، موجب مسؤولیت حقوقی برای ایشان باشد. در میان مدیران غیرمستقیم، حوزهی کاری مدیران ورزشگاهها باشگاهها و اماکن ورزشی به نسبت دیگر مدیران، با بیشترین حوادث ورزشی مواجه است. به‌گونه‌ای که میتوان گفت مدیران مذکور به نسبت، تکالیف ویژه حقوقی بیشتری دارند که افزون بر اهمیت خاص خود، با تکالیف سایر مدیران از جهات مختلف، متفاوت است.
مدیران ورزشگاهها و باشگاهها فارغ از اندازه و وسعت این مکانهای ورزشی، به‌طورکلی مسؤول تمامی تجهیزات و امکانات اعم از ساختمانی، تأسیساتی، برقی، مکانیکی و غیره هستند. دراین راستا آئین‌نامه اجرایی قانون اجازه تأسیس باشگاه ورزشی و ورزشگاه توسط مردم با نظارت دولت، مصوب 15/10/1370 هیأت دولت، به پارهای از این مسؤولیتها پرداخته است. ازجمله، بند 5 ماده 9 این آیین‌نامه، رعایت مقررات فنی و حفاظتی جهت استفاده از تأسیسات و وسایل ورزشی را ازجمله وظایف مدیر داخلی باشگاه معرفی کرده و همچنین بند 6 آن، رعایت اصول بهداشتی محیط باشگاه و تأمین وسایل و کمکهای اولیه درمانی را جزء این وظایف معرفی نموده است.
ازاین‌رو، این دسته از مدیران باید بر سالم بودن، درست‌کار کردن و بدون نقص و عیب بودن تمامی تجهیزات و امکانات باشگاه یا ورزشگاه تحت مدیریت خود، نظارت مستمر داشته باشند و هرگاه عیب و ایرادی مشاهده شد به‌هیچ‌وجه اجازه استفاده از آن را ندهند. اگر نظارت مستمر و کامل و صحیح براین امکانات نداشته و یا با مشاهده عیب و ایراد، اجازه استفاده دهند و حادثهای به وقوع پیوندد، بی‌گمان مسؤول آن حادثه خواهند بود. ضمن اینکه مسؤولیت مدیران باشگاهها و ورزشگاهها فقط در مقابل ورزشکاران نیست، بلکه تمامی افرادی که به هر دلیل در مکان ورزشی حضور پیدا میکنند را شامل میشود. مثلاً مدیر سالن ورزشی مخصوص مسابقات تکواندو، مسؤول حوادث ناشی از امکانات و تجهیزات این سالن است و این مسؤولیت در هنگام مسابقات در برابر ورزشکاران، تماشاچیان، داوران، مسؤولین برگزاری، کادر پزشکی، کارمندان، مسؤولین انتظامی سالن، نیروهای انتظامی نظامی (اگر حضورداشته باشد) و هر کس دیگری است که به هر عنوان دراین سالن حاضرشده است.
مسؤولیت موردبحث، حتی شامل رهگذری که از روی کنجکاوی برای چند لحظه وارد سالن شده تا فقط ببیند هیاهوی داخل سالن برای چیست هم میشود. یعنی چنـانچه از ناحیه وسایل و امکانات این سـالن، در همان چند لحظهای که این رهگذر واردشده، حادثهای رخ دهد و این حادثه منجر به ورود خسارت به وی شود، مدیر سالن مسؤول خواهد بود. مگر اینکه اثبات شود سبب حادثه، قصور و تقصیر او نبوده و معلوم شود کسی یا چیزی دیگر سبب وقوع حادثه بوده است. البته، بار اثبات اینکه سبب حادثه قصور و تقصیر او نبوده و کس یا چیزی دیگر عامل بوده بر دوش مسؤول سالن است. نیاز است یادآوری شود درصورتی‌که مسؤولیتهـای بخشهای مختلف یک باشگاه یا ورزشگاه، تقسیم و از سوی مدیر آن به دیگر متصدیان واگذارشده باشد، در حدود مسؤولیت واگذارشده، پاسخ گوی حوادث کسی خواهد بود که از جانب مدیر، به‌طور رسمی به آن مسؤولیت گمارده شده است. هرچند دراین موارد ممکن است هر یک از این افراد، حسب مورد و بر اساس اوضاع‌واحوال حادثه، منفرداً یا مشترکاً با مدیر مربوطه، مسؤول حادثه شناخته شوند. با این اوصاف، مدیران باشگاهها و ورزشگاهها باید در راستای پیشگیری از وقوع حوادث، اولاً برای بازدید از امکانات ورزشگاه، متناسب با امکانات، برنامه دقیق و منظم داشته باشند. ثانیاً نسبت به رفع معایب و نواقص، در اسرع وقت اقدام کنند و پیش از رفع عیب، نقص یا ایراد، اجازه استفاده ندهند. ثالثاً نواقص هرچند جزئی باشند نباید نادیده گرفته شوند بلکه باید در جهت برطرف کردن همان ایرادات جزئی هم به‌موقع اقدام نمایند. رابعاً اگر افراد دیگری در ورزشگاه مشغول به کار هستند و اموری به آنها واگذارشده باید به‌طور دقیق، روشن و رسماً تکالیف و وظایف هر یک را معلوم و به‌صورت کتبی به او ابلاغ نماید. اگرچه این ابلاغ به‌هرحال رافع مسؤولیتهای مدیریتی خاص مدیران ورزشگاهها و اماکن ورزشی نمیشود و ایشان در راستای عمل به وظایف خود، دست‌کم تکلیف دارند بر نحوهی صحیح اجرای امور واگذارشده به دیگران، نظارت و کنترل متناسب داشته باشند.
منبع: وب سایت داداندیش