تنها مجموعه ایرانی که در راه شکست انحصار تأمین اینترنت کشور قدم گذاشته و در بازار جهانی حضور دارد، به دو سؤال اساسی درباره قیمت اینترنت پشت مرزهای ایران و مقایسه واقعی قیمت اینترنت ایران با نُرم جهانی پاسخ داده است.

دنیای حقوق: رفع انحصار تأمین اینترنت کشور و مشارکت بخش خصوصی در واردات اینترنت به کشور، همواره یکی از خواسته‌های فعالان این بخش بوده است. سدی که به‌زعم بسیاری تاکنون مهمترین عامل گرانی اینترنت در کشور بوده است.

رئیس کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران روایت نخستین تلاش برای مشارکت در تأمین اینترنت کشور و شاید قدم برداشتن در راه شکست انحصار تأمین اینترنت کشور را روایت می‌کند.
محمدرضا کریمی می‌گوید: در سالهای اخیر، یک تعاونی ایرانی اقدام به احداث فیبر نوری و فراهم کردن لینک پهنای باند اینترنت بین‌الملل در جنوب کشور کرد. در این زمینه ملی کار شد؛ زیرا با توجه به فعالیت شرکتهای خارجی و دلالها که در رساندن اینترنت به ایران فعالیت دارند احساس نیاز به حضور یک شرکت ایرانی در این رقابت حس می‌شد.
وی ادامه داد: از روز نخست ورود یک شرکت ایرانی به این بازار، قیمت اینترنت ارائه شده به شرکت زیرساخت در لب مرز ورودی ایران به نصف کاهش یافت.

کریمی تصریح کرد: در لب مرز شرکتهای خارجی تأمین‌کننده اینترنت، بازار تضمین شده‌ای به نام ایران داشتند که علیرغم اینکه این شرکتهای بزرگ می‌توانستند قیمتها را ارزان‌تر کنند اما همه با هماهنگی هم از این بازار منتفع می‌شدند و دراین‌بین تنها منافع ملی ایران به نحو مطلوب تأمین نمی‌شد.


رئیس کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران ادامه داد: اما زمانی که یک شرکت ایرانی وارد شد شرکتهای خارجی با دامپینگ تلاش کردند مانع از حضور آن در بازار شوند. علاوه بر این، در آن زمان عملاً روی کابلهایی به ایران سرویس ارائه می‌شد که عمر مفیدشان گذشته بود و ماجراهای لنگر کشتی و کابل دریایی اینترنت به یک اصطلاح رایج تبدیل شده بود.


وی درباره شرایط اقتصادی برای تأمین‌کننده ایرانی بخشی از پهنای باند کشور، توضیح داد: اکنون علیرغم رشد تصاعدی نیاز به پهنای باند در کشور از 4 هزار و 200 گیگ ظرفیتی که این شرکت ایرانی تهیه‌ کرده کمتر از یک درصد زیر بار است. البته توقع هم نداشتیم ظرف یک یا دو سال سرمایه‌گذاری انجام شده 
باز گردد.
 موضوع فروش اینترنت 4 میلیونی به 27 میلیون صحت دارد؟


کریمی در پاسخ به این سؤال که با توجه به اینکه به عنوان یکی از تأمین‌کنندگان اینترنت کشور در لب مرز حضور دارید، آیا موضوعاتی که درباره قیمت ارزان اینترنت بین‌الملل در پشت مرز ایران بیان می‌شود، صحت دارد، گفت: موضوعاتی که به دفعات درباره نرخ اینترنت بین‌الملل در پشت مرز اعلام می‌شوند صحت دارد. یک لینک STM1 (معادل 155 مگ) پشت مرز حدود 5 میلیون تومان (3 تا 4 هزار دلار) قیمت دارد که تاکنون به قیمت 27 میلیون تومان در کشور فروخته می‌شد و مابه‌التفاوت این رقم، هزینه‌های شرکت انتقال و پالایش و … است که
 اضافه می‌شود.
 مقایسه قیمت اینترنت ایران با نُرم جهانی واقعی است؟

کریمی به پرسش مهم دیگری نیز پاسخ داد. این پرسش که همواره کارشناسان اعلام می‌کنند که قیمت اینترنت در ایران در مقایسه با دیگر کشورها گران است اما مسئولان وزارت ارتباطات می‌گویند اینترنت در ایران نسبت به سایر کشورها ارزان است، واقعیت مقایسه قیمت اینترنت ایران با نرم جهانی چگونه است؟
رئیس کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران توضیح داد:

ایران در بخش اینترنت در سرویس به کاربر نهایی ارزان‌ترین و در پهنای باند اختصاصی (منبع) گران‌ترین اینترنت را دارد.
وی تشریح کرد: برای مقایسه قیمت اینترنت، باید درآمد سرانه و عرف هزینه‌های دیگر سبد خانوار را به‌علاوه قیمت سرویس در دیگر کشورها در نظر گرفت. متوسط قیمت سرویس اینترنت در ایران ماهانه 20 هزار تومان (5 دلار) است و قیمت هر گیگ حجم اضافه حدود 1 دلار است که در این مقایسه قیمت سرویس 5 یا 6 دلار در ماه (صرف‌نظر از کیفیت) نرم مناسب و تقریباً ارزان است؛ بنابراین هزینه اینترنت در سبد اقتصادی خانوار ایرانی زیاد نیست.
وی ادامه داد: مشکل مردم کیفیت سرویسی است که با این هزینه ارائه می‌شود.

کریمی ادامه داد: ایران در قیمت منبع گران‌ترین اینترنت جهان را دارد که این تفاوت میزان سود در بازار اینترنت را نامتوازن 
کرده است.


رئیس کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران گفت: سود چند صددرصدی در بخشی از زنجیره اینترنت و سود 15 درصدی در بخشی دیگر، قیمت اینترنت در کشور را نامتوازن کرده است و سود این صنعت در کل زنجیره یکسان پخش نمی‌شود که رشد نامتوازن در صنعت را در آینده در پی خواهد داشت.

خبرگزاری فارس