مسؤولیت مدنی از بین بردن فرصت در حقوق ایران و انگلیس

مسؤولیت مدنی از بین بردن فرصت در حقوق ایران و انگلیس

پدیدآور: سعید موحدی مقدم
رشته تحصیلی: حقوق بین‌الملل
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
استاد  راهنما: نجات‌اله جورابراهیمیان
دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
تاریخ دفاع: 1395
چکیده
از بین بردن فرصت کسب منفعت و یا دفع ضرر، خسارتی است که در اثر تقصیر دیگری به زیان‌دیده وارد می‌شود. راجع به قابلیت جبران این نوع ضرر اظهارنظرهای مختلفی ارائه‌شده است. برخی بدون در نظر گرفتن درجه احتمال تحقق فرصت و با لحاظ آن به‌عنوان ضرری مستقل، این خسارت را قابل مطالبه اعلام کرده‌اند؛ اما در مقابل بعضی آن را غیرقابل جبران دانسته‌اند. قایلین به عدم قابلیت مطالبه، ایرادات خود را متوجه دو رکن «رابطه سببیت» و «مسلم بودن ضرر» کرده و استدلال می‌کند: در فرضی که فرصت کسب منفعت از دست می‌رود از آنجایی‌که کسب نفع در صورت بقای فرصت، احتمالی است لذا از حیث مسلم بودن ضرر اشکال وجود دارد و در فرضی که فرصت مربوط به دفع ضرر است نمی‌توان گفت چنان‌چه تقصیر عامل تفویت فرصت نبود ضرر هم واقع نمی‌شد بنابراین اشکال از جهت وجود رابطه سببیت است. طرفداران امکان مطالبه خسارت به لحاظ تحلیل حقوقی این ضرر را مستقل از ضرر نهایی و به‌عنوان ضرری مستقل تلقی کرده استدلال می‌کنند در این‌گونه موارد نفس فرصت ازدست‌رفته دارای ارزش است و از دست دادن آن عرفا ضرر تلقی می‌شود بنابراین در چنین مواردی با ضرری مسلم مواجه هستیم که بین آن و فعل زیان‌بار رابطه سببیت وجود دارد پس نباید در امکان مطالبه آن تردید نمود. در حقوق ایران نه قانون‌گذار و نه رویه قضایی تاکنون این ضرر را به رسمیت نشناخته‌اند لکن با تمسک به قواعد عام فقهی همچون قاعده لاضرر و با در نظر گرفتن بعضی مواد قانون مسؤولیت مدنی می‌توان این نوع ضرر را در حقوق ایران قابل جبران دانست. کلیدواژگان: مسؤولیت‏ مدنی
منبع: سایت ایران داک