عملکرد دوگانه دادگاههای اطفال؛ رویکرد ترمیمی و رویکرد تنبیهی

عملکرد دوگانه دادگاههای اطفال؛ رویکرد ترمیمی و رویکرد تنبیهی

عنوان: بررسی رویه و نگرش قضات دادگاههای اطفال تهران به جایگزینهای مجازات حبس

نویسندگان: فرناز ناظرزاده کرمانی،‌ زینب امامی غفاری

چکیده

این مقاله با رویکرد جامعه‌شناسی جنایی به بررسی وضعیت کودکان و نوجوانان زیر هجده سال که به دلایلی در تماس با دادگاه اطفال قرار می‌گیرند، می‌پردازد. روش انجام این تحقیق مطالعه موردی است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که در دادگاه اطفال دو رویکرد نسبتاً متفاوت حاکم می‌باشد. یک دسته از قضات عملکرد و آرایشان به رویکرد ترمیمی نزدیک است و دسته دیگر را می‌توان از حامیان رویکرد تنبیهی دانست. از منظر گروه اول جایگزینهای مجازات حبس به‌طورکلی در زمره سایر مجازاتها می‌باشند و دارای قابلیت بازدارندگی از جرایم هستند.

در حالی‌که دسته دوم معتقدند که جایگزینهای مجازات حبس صرفاً نوعی تدابیر اصلاحی هستند که فاقد جنبه بازدارندگی هستند و نمی‌توانند مانند مجازات حبس قابلیت اجراشدن و کارآیی داشته باشند. در زمینه حدود اختیارات قاضی نیز اختلاف‌نظر وجود دارد. برخی از قضات اصطلاحاً به لزوم تفسیر اجتماعی از قوانین معتقدند، در حالی‌که گروه دیگر اعتقاد به تفسیر تحت‌اللفظی از قوانین دارد.

کلیدواژگان: کودک، جایگزینهای مجازات حبس، سیاست جنایی، زندان، نگرش

فصلنامه دیدگاههای حقوق قضایی، شماره 65، بهار 1393