سفارش 1

سید روح الله مصطفی نژاد موسوی – رئیس شعبه 102 کیفری دو دماوند

دوستان باسابقه می‌دانند و دوستانی که تازه قدم در این راه گذاشتن بدانند یکی از ملاک‌هایی که قاضی با آن سنجیده می‌شود سفارش پذیر بودن یا نبودن است.

دیدگاه‌های مختلفی در این خصوص وجود دارد و مطالب مختلفی که نیاز به بحث دارد. چند خاطره را بیان می‌کنم و نتیجه‌گیری را به دوستان می‌سپارم.

یکی از دوستان پرونده‌ای در شعبه‌ای که من قبلاً قاضی آنجا بودم داشت. با من تماس گرفت که قاضی شعبه قرار کفالت صادر کرده و ما هر کفیلی می‌بریم نمی‌پذیرد. حتی سند وثیقه هم حاضر کردیم. جرم هم جرم مهمی نیست و طرفین در حال سازش هستند. با توضیحاتی که داد قانع شدم که حرف بی‌ربط و غیرقانونی نمی‌زند. از من خواست که با قاضی شعبه صحبت کنم و موضوع داشتن سند را به ایشان یادآوری کنم. من هم شماره دوستم را گرفتم و موضوع را برایش توضیح دادم. خیلی مؤدبانه به من گفت من الان برای سرکشی توی زندان هستم و آخر وقت می‌روم و کارش را انجام می‌دهم. من هم به دوستمان گفتم که آخر وقت وقتی آمد برو و سند را برای متهم وثیقه بگذار. انشاءالله آزاد می‌شود. آخر وقت شد و دوستم که آدم خیلی محترمی بود زنگ زد و گفت وقتی وارد اتاق قاضی شدم چنان برخوردی با من کرد که عقب عقب از اتاقش خارج شدم. گفتم مگه به شما چه گفت. گفت که قاضی محترم گفت حالا می‌روی و برای من پارتی جور می‌کنی. برو بیرون تا بازداشتت نکردم. من اهل پارتی‌بازی و این حرف‌ها نیستم. باورم نشد. حتی جرات نکردم به دوستم زنگ بزنم.

بعداً موضوع را پرسیدم دیدم بله. حرف دوست ما درست بود و متهمی که می‌توانست با کفالتی آزاد شود الان در زندان به سر می‌برد. چون همکار محترم حاضر نشد پارتی‌بازی کند. قضاوت با شما …