خاطره‌ای از دلدادگی آیت‌الله

دسته: تجربه و خاطره , غیر حقوقی , مطالب برگزیده
بدون دیدگاه
چهارشنبه - ۲۲ دی ۱۳۹۵


خاطره‌ای از دلدادگی آیت‌الله

خاطرهای از دلدادگی آیتالله

4

مرحوم آیتالله هاشمی رفسنجانی در سال 85 سفری به سرزمین وحی داشتند که گذشته از برنامههای متن این سفر، در حاشیه آن خاطرههایی بهیادماندنی از عشق و ارادت این یار دیرین امام و رهبری به نبی مکرم اسلام (ص) و خاندان نبوت بر جای ماند که شاید کمتر بازگو شده باشد.

اصرار آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در این سفر برای عزیمت به منطقه فدک یعنی همان ارثیه حضرت فاطمه (س) در اطراف مدینه النبی، سعادتی بزرگ برای همراهان وی و این حقیر که به‌عنوان خبرنگار ایرنا در این سفر حضور داشتم، فراهم آورد که شاید دیگر در عمر خود با هیچ قیمتی نتوانیم آن را به دست آوریم. سفر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام برای شرکت در اجلاسی در خصوص وحدت جهان اسلام در مکه مکرمه بود که تبدیل به خاطره‌ای باشکوه از سرزمین وحی برای آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و همراهان وی و ازجمله خبرنگار ایرنا شد. پیاده‌رویهای شبانه این دلداده خاندان رسالت به سمت قبرستان بقیع، فرصتی مغتنم به وجود آورد تا ایرانیان حاضر در حج عمره در مدینه النبی به‌ویژه بانوان، به‌دوراز تهدید و ارعاب و آزار سعودیها و از نزدیک‌ترین فاصله با ائمه مظلوم بقیع راز دل بگویند و بر غم غریبی 4 امام معصوم (ع) بگریند. بیان ارزش این ثروت گرانبها که به حقیر نصیب شد، از عهده زبانم خارج است و جملات یارای بازگویی شیرینی آن را ندارد. در شب شهادت مادر دو گیتی از باب جبراییل که همواره بر روی عاشقان فاطمه (س) بسته است، وارد شدیم و در کنار مضجع نورانی نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) و بیت الاحزان زهرای مرضیه (س) نشستیم و بر غم غربت خاندان پیامبر (ص) گریستیم که همه اینها را مدیون عشق و ارادت و شور و شیدایی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بودیم. از خود سؤال می‌کردیم، دستیابی به این سعادت نتیجه کدام نیکی و قدم خیر است که خداوند کریم ما را نیز در بین بندگان مخلص خود قرار داد تا بتوانیم در چنین ساعاتی با عرشیان در کنار مرقد منور نبوی هم‌نوا شویم که البته به عقیده من خداوند به برکت وجود حضرت آیت‌الله این شیرینی را قسمت همه ما کرد. نقطه عطف و اوج خوشبختی ما در این سفر در عزیمت به منطقه فدک یا همان سرزمین فاطمه (س) در اطراف مدینه بود که این هم با اصرار آیت‌الله هاشمی رفسنجانی قسمت شد. در پوست خود نمی‌گنجیدیم، برای دیدن آن لحظه‌شماری می‌کردیم زیرا ما نخستین و شاید آخرین شیعیانی بودیم که پا در ارثیه پیامبر اعظم (ص) به دخت گران‌قدرشان حضرت فاطمه (س) می‌گذاشتیم. شاید در نزدیکی این منطقه به نام حائط وجود داشت اما نخلستانهای آن باقی بود. کافی بود در آن لحظات نگاهی به چشمان آیت‌الله هاشمی رفسنجانی داشته باشی تا شعف و شوق و شور را در دیدگان او ببینی، چشمهایش می‌درخشید و جای‌جای این سرزمین را برانداز می‌کرد و البته به‌واسطه مطالعاتی گسترده‌ای که در خصوص این سرزمین داشت توضیحاتی را به اطرافیان ارائه می‌کرد. مردم بومی عربستان این منطقه را وادی فاطمه (س) می‌گفتند. مسجد فاطمه (ص) هنوز پابرجا بود اما به‌واسطه کینه‌توزی خاندان لعین سعودی به مخروبه‌ای مبدل گشته بود. هنوز آثاری از چشمه‌های فاطمه (س) که به آن عیون فاطمه (س) می‌گفتند، باقی بود. امیر منطقه حائط یا همان فدک زهرا (س)، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و هیأت همراه را بسیار تکریم و توضیحاتی را درباره این منطقه ارائه کرد. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در جای‌جای سرزمین فاطمه (س) همراهان را به بهره‌مندی معنوی بیش‌ازپیش از فرصت پیش‌آمده توصیه می‌کرد و خود نیز در شرایط روحانی و معنوی بسر می‌برد که هر به بیننده‌ای را به خود جذب می‌کرد. منبع: ایرنا- خبرنگار: داریوش غفاری


نوشته شده توسط:صادق کاخکی - 11476 مطلب
پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۵۳
برچسب ها:
دیدگاه ها

تصویر امنیتی را وارد کنید *