ترک غیر خدا
ترک غیر خدا
به خود آییم (20)
ترک غیر خدا
جواد محدثی
(برگرفته از چهل حدیث امام خمینی)
ای عزیز! بیدار شو و پنبه غفلت از گوش بیرون کن و خواب غفلت بر خود حرام نما. در حدیث قدسی است که: ای فرزند آدم همه‌چیز را برای تو آفریدم و تو را برای خودم؛ «خلقت‌الاشیاء لاجلک و خلقتک لاجلی».[1]
تو و قلب تو یکی از نوامیس الهی است. خدا هم غیور است، این‌قدر به ناموس الهی دست‌درازی و پرده‌دری روا مدار و قلب خود را به دشمن حق وامگذار که خدا رسوایت می‌کند. خدا اگر «ستار» است، «غیور» هم هست. اگر «ارحم‌الراحمین» است، «اشدالمعاقبین» هم هست. تا وقتی‌که از حد نگذری می‌پوشاند، ولی «چون‌که از حد بگذری رسوا کند». پس قدری به خود آی و به‌سوی خدا بازگرد که او پی بهانه است تا رحمت آرد و پرده‌پوشی کند و تو را فضیلت بخشد و تو را مظهر اراده خویش سازد. در حدیث است که وقتی اهل بهشت قرار گرفتند، نامه‌ای از سوی خداوند خطاب به آنان رسد، به این مضمون که: «از جانب زنده پاینده نامیرا، به‌سوی زنده پاینده نامیرا. من هر چه را می‌خواهم موجود شود، به او می‌گویم باش، پس موجود شود، تو را هم امروز چنین قراردادم که هر چه را می‌خواهی بشود، امر کن، می‌شود».[2] ادامه دارد
[1]. علم‌الیقین، ج 1، ص 381.
[2]. همان، ج 2، ص 1061.