تأثیر ساختار مالکیت بر کارایی سرمایه فکری

تأثیر ساختار مالکیت بر کارایی سرمایه فکری

پدیدآور: حمیده غلامی بیگلوگی

مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد

استاد راهنما: زهرا پورزمانی

دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

تاریخ دفاع: 1395

چکیده

یکی از گروههای اصلی استفاده‌کنندگان از صورتهای مالی سهامداران هستند. از این‌رو عموماً این‌گونه تصور می‌شود که ساختار مالکیت شرکتها ممکن است به تغییر رفتار شرکتها منجر شود. دو جنبه اساسی ساختار مالکیت شرکتها ترکیب سهامداران و میزان تمرکز مالکیت به شمار می‌رود. ترکیب سهامداران یا ساختار مالکیت از موضوعات مهم حاکمیت شرکتی به شمار می‌رود که انگیزه مدیران را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بدین ترتیب می‌تواند در کارایی هر شرکتی تأثیر قابل‌توجهی داشته باشد. موارد بسیاری از تضاد منافع بین گروهها و چگونگی مواجهه شرکتها با این‌گونه تضادها توسط اقتصاددانان مطرح‌شده است. این موارد به‌طورکلی تحت عنوان تئوری نمایندگی بیان می‌شود. افزایش شکاف بین ارزش بازار و ارزش دفتری شرکتها موجب انجام تحقیقات متعددی در زمینه شناسایی عوامل حذف‌شده از صورتهای مالی شرکتها شده است. از جمله عواملی که بر ارزش شرکتها اثر می‌گذارد ولی در صورتهای مالی ارائه نمی‌شود، ارزش برند، ارزش سرمایه فکری و… است. تحقیق حاضر به بررسی تأثیر ساختار مالکیت بر کارایی سرمایه فکری می‌پردازد. این تحقیق بر مبنای روش‌شناسی ضریب ارزش‌افزوده فکری است که توسط پالیک در سال 2000 پیشنهاد شد. سرمایه‌گذاران در ساختار مالکیت سه دسته‌اند: سرمایه‌گذاران نهادی، سرمایه‌گذاران عمده و سرمایه‌گذاران مدیریتی. ضریب ارزش‌افزوده سرمایه فکری کارایی سه نوع از داده‌ها را اندازه‌گیری می‌کند: سرمایه بکار گرفته‌شده (مالی و فیزیکی)، سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری. این مطالعه به صورت تحلیلی تأثیرات جداگانه سهامداران نهادی، سهامداران عمده، سهامداران مدیریتی بر کارایی سرمایه بکار گرفته‌شده، کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه ساختاری را برای 535 شرکت طی سالهای 1388-1392 به روش رگرسیون مورد آزمون قرار می‌دهد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که نسبت سهامداران نهادی و عمده بر کارایی سرمایه فکری تأثیر مثبت و معنادار دارد و همچنین نسبت سهامداران مدیریتی بر کارایی سرمایه فکری تأثیر ندارد.

کلیدواژگان: ساختار مالکیت، کارایی سرمایه فکری

منبع: سایت ایران داک