اعتبار تراضی در خصوص تسری اثر قبول به گذشته و تاریخ ایجاب
اعتبار تراضی در خصوص تسری اثر قبول به گذشته و تاریخ ایجاب
اعتبار تراضی در خصوص تسری اثر قبول به گذشته و تاریخ ایجاب
نویسندگان: احمدی-عباس
چکیده
می‌دانیم عقد ساخته تراضی است و نیروی الزام‌آور خود را برمبنای اصل آزادی قراردادی، از آن می‌گیرد. قانون‌گذار برای طرفین قرارداد و توافق، آزادی زیادی قائل گردیده و میدانی آزاد برای توافق و تراضی اشخاص به وجود آورده، ولی این آزادی نامحدود نیست، بلکه قانون‌گذار به نظارت نشسته و حدومرز این آزادی را با وضع مقررات قانونی ترسیم نموده است. این سؤال در اینجا مطرح است که آیا اراده و تراضی طرفین برمبنای اصل آزادی قراردادی، قدرت و توانایی تعیین تاریخ وقوع عقد را دارد؟ آیا می‌تواند آن را به تأخیر اندازد و به عقب بازگرداند؟ به‌عبارت‌دیگر آیا تراضی می‌تواند اثر قبول یا تاریخ تحقق آن را به گذشته و تاریخ ایجاب یا حتی قبل از ایجاب بازگرداند؟ یا چنین توانایی ندارد و نمی‌تواند در تاریخ وقوع تراضی، دخالت نماید و تنها حاکم بر آثار و چگونگی آن است و تاریخ تراضی به‌حکم قانون تاریخ وقوع عقد نیز هست؟ برای پاسخ به این سؤال که محور اصلی این مقاله است تلاش شده است با طرح مباحثی همچون نحوه شکل‌گیری عقد، اصل آزادی قراردادی، اصل حکومت نظام امور عینی بر امور اعتباری و استثنائات آن و بیان مصادیقی از آن و بررسی نظرات استادان حقوق و مواد قانونی، این موضوع در حد توان موردبررسی قرار گیرد و پاسخی معقول، منطقی و مستدل به آن داده شود.
کلید واژگان: تراضی، ایجاب، قبول، اصل آزادی قراردادی
منبع: نشریه دادرسی شماره 115 فروردین و اردیبهشت 1395