امروز: جمعه 7 اردیبهشت 1403
فکر می‌کنم یکی از چیزهایی که ما قضات باید از همین الآن دلهره آن را داشته باشیم وکالت بعد قضاوت است. این دلهره می‌تواند به چند دلیل وجود داشته باشد. اول اینکه کسی که سالها این‌طرف میز نشسته و امرونهی کرده و فعال مایشاء در پرونده بوده و نظرش بر نظر طرفین و وکلا غالب بوده ما بودیم…
یکی از مطالبی که در کارآموزی عملی یاد گرفتم ولی اقرار می‌کنم که تا مدتها بدان عمل نمی‌کردم همین جمله بود. توضیح مختصری عرض کنم…
فراموش نکنیم که جز خدا و قانون هیچ قدرتی بر قاضی برتری ندارد. اگر این را دقیق درک کنیم و به اهمیت آن پی ببریم مسیری پیش روی ما باز می‌شود که هیچ قدرتی بر ما مسلط نخواهد شد…
فراموش نکنیم به‌جز اندک کسانی‌که به دادگستری معتاد شدن اکثر مردم برای حل مشکلشان که غالباً از روی ناآگاهی از قوانین بوده به دادگستری پا گذاشتند …
آن روز بعد از مدتها پرونده‌ای داشتم که مستقیماً در صلاحیت دادگاه بود. بگذریم از اینکه از بس تو دادگاه کار کردیم اصلاً یادمون می‌ره که باید برای متهم قرار تأمین هم صادر کنیم. برای متهم قرار تأمین وثیقه صادر کردم. باز هم سؤالات تکراری و پاسخ چندین‌باره متهم و خانواده‌اش تکرار شد…
امیر بیان حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید: کل معونئ تحتاج الی التجارب؛ هر امری که کمک لازم دارد (کار مشکل است) نیازمند تجربه‌ها است…