مجازات قانونی برای مخربان محیط‌زیست
مجازات قانونی برای مخربان محیط‌زیست
مجازات قانونی برای مخربان محیط‌زیست
Image processed by CodeCarvings Piczard ### FREE Community Edition ### on 2014-06-05 05:31:34Z | http://piczard.com | http://codecarvings.com
محیط‌زیست سالم و طبیعی هرروز هم در حال تحدید شدن است و هم در حال تهدید شدن! رشد جمعیت در کنار توسعه فعالیتهای صنعتی به خطر بزرگی برای آینده محیط‌زیست در جهان بدل شده است و اگر امروز کاری برای محیط‌زیست نشود، دیگر چیزی از محیط‌زیست برای آیندگان باقی نمی‌ماند. برای همین هم علاوه بر پیمان‌نامه‌های جهانی برای مقابله با منابع آلودگی کننده محیط‌زیست، دولتها و حکومتها نیز مقررات مختلفی را برای حفاظت از محیط‌زیست، مقابله با منابع آلاینده و برخورد با خاطیان دراین عرصه، وضع و اجرا می‌کنند.
در ایران نیز توجه به محیط‌زیست، همواره موردتوجه قانون‌گذاران قرار داشته و علاوه بر تاکید اصل پنجاهم قانون اساسی بر حفاظت از محیط‌زیست، در قوانین عادی نیز براین امر تاکید شده و حتی برای متخلفان، خاطیان و متعرضان به محیط‌زیست مجازات نیز تعیین‌شده است. سعید شکاری نمین، کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی و وکیل دادگستری به موضوع برخورد قانونی با متخلفان محیط‌زیستی پرداخته است.
مصادیق آلودگی محیط‌زیست
سعید شکاری نمین درباره تعریف آلودگی محیط‌زیست در تبصره 2 ماده 688 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 و ماده 9 قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست مصوب 1353 آمده است که منظور از آلودگی محیط‌زیست عبارت است از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب یا هوا یا خاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیک آن را، به‌طوری‌که به حال انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان یا آثار یا ابنیه مضر باشد، تغییر دهد.
این حقوقدان در ادامه بابیان اینکه قانون‌گذار در ماده 688 قانون مجازات اسلامی، پس از تعریف آلودگی محیط‌زیستی، به مصادیق آلودگی محیط‌زیست نیز اشاره‌کرده است، توضیح داد: آلوده کردن آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده، دفع غیربهداشتی فضولات انسانی و دامی و مواد زائد، ریختن مواد مسموم‌‌کننده در رودخانه‌ها و زباله‌ها در خیابانها، کشتار غیرمجاز دام، استفاده غیرمجاز فاضلاب خام یا پساب تصفیه‌خانه‌‌های فاضلاب برای مصارف کشاورزی و… ازجمله مصادیق آلودگی محیط‌زیست است. شکاری نمین اضافه کرد: تخریب محیط‌زیست در قانون به معنای این است که محیط‌زیست از بین برود و بخشی که از بین رفت دیگر قابل بازگشت نیست. به‌طور مثال وقتی بخشی از درختان جنگل و مکانهای مشابه را قطع کنیم، این بخش از بین می‌رود و دیگر قابل‌برگشت نیست که این موضوع در قانون به‌عنوان تخریب محیط‌زیست مطرح می‌شود.
این حقوقدان درباره کارخانه‌های آلوده‌کننده هوا نیز بیان کرد: کارگاههایی که آلودگی آنها بیش‌ازحد مجاز استانداردهای محیط‌زیست باشد، درصورتی‌که با تعیین و اعلام میزان آلودگی و مهلت رفع آن یا با ممانعت از کار و فعالیت آن، اقدامی بهتر انجام ندهند، در پایان مهلت مقرر به درخواست سازمان حفاظت محیط‌زیست و دستور مرجع قضایی ذی‌ربط، بلافاصله توسط مأموران انتظامی از کار و فعالیت آن واحد جلوگیری می‌شود.
این حقوقدان تصریح کرد: اگر تخریب محیط‌زیست عمدی باشد مطابق عمل مجرمانه با آن برخورد می‌شود. این در حالی است که اگر غیرعمدی باشد بر اساس قانون مسئولیت مدنی با آن برخورد می‌شود و مسئولیت تأمین ضرر و زیان بر عهده شخص است البته این موضوع که شخص، توان پرداخت زیان را داشته باشد نیز موردبررسی قرار می‌گیرد.
تخریب محیط‌زیست، ممنوع!
وی با تاکید بر اینکه مطابق با قانون حفاظت بهسازی و محیط‌زیست، اقدام به هر عملی که موجبات آلودگی محیط‌زیست را فراهم کند، ممنوع است، تاکید کرد: اگر آلودگی محیط‌زیست به‌صورت عمدی رخ دهد، قانون‌گذار برای مجرم مجازات تا یک سال حبس را در نظر گرفته است که با توجه به نوع جرم، اعمال و اجرا خواهد شد.
شکاری نمین درباره مراجع تشخیص آلودگی محیط‌زیست نیز تصریح کرد: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان حفاظت محیط‌زیست و سازمان دامپزشکی مسئول اعلام جرایم محیط‌زیستی به مرجع قضایی هستند. این حقوقدان افزود: جرایم محیط‌زیستی ازجمله جرایم عمدی محسوب می‌شود که اگر سوءنیت در آن وجود داشته باشد در قانون مشمول مجازات شدیدی است؛ البته مجازات در جرایم با وسعت بیشتر، بسیار شدیدتر می‌شود، به‌عنوان‌مثال اگر مواد شیمیایی در آب وارد شود به‌طوری‌که مردم شهر یا روستایی از این آب استفاده کنند و موجب قتل یک نفر شود براین اساس مجازات قصاص مطرح می‌شود. منبع: حمایت