امروز: یکشنبه 31 فروردین 1404
قبلا در يادداشتي با همين عنوان از لزوم پاسداشت پارسي گفتيم و اکنون نيز بهانه اي دست داد تا در همين باب گفت و گويي داشته باشيم: حفظ حرمت حريم هر حرمي _ بگذريم از اين که اين جمله چهار واژه اي فقط يک حرف پارسي دارد_ مي‌طلبد که بيگانه را به درون آن راه ندهيم مگر آنکه آن را خودي سازيم در مورد هر زبان و لغتي هم حکم همين است؛
در یادداشت قبل که در حال و هوای اربعین حسینی نگاشته شد، گفتیم که «حواسمان باشد جا نمانیم» و غبطه خوردیم به حال آنان که حواسشان بود و جا نماندند؛ از کشتی نجات را می‌گویم. دراین مقال و مجال می‌خواهم بگویم همین‌که در کشتی نجات جای گرفتیم، کافی نیست بلکه باید به سوئی حرکت کنیم ….
یکی از جاهایی که این‌گونه بودن (باانصاف بودن) و این‌گونه عمل کردن (منصفانه) را می‌طلبد، موضوع مستقل بودن یا تحت اشراف بودن نهاد وکالت است. از یک سو کانونهای وکلا اصرار بر استقلال دارند و از یک‌سوی دیگر برخی مقامات قضایی بر تسلط بر آن حال اگر به اکسیر انصاف دست‌یابیم، مشکلی با هویت این سویی و آن سویی در قضیه وکالت، سربلند نمی‌کند …