درنگی در حکم فقهی تلقیح مصنوعی اسپرم شوهر متوفی به زن

درنگی در حکم فقهی تلقیح مصنوعی اسپرم شوهر متوفی به زن

نویسندگان: سیّد محمد صدری، خالد نبی نیا

چکیده:

از شایع‌ترین مسائل علم پزشکی مسأله­ باروری پزشکی یا تلقیح مصنوعی است. در کشورهای مسلمان به علت وابستگی جواز بسیاری از مسائل به شریعت مقدس اسلام، این مسأله از اهمیت بیشتری برخوردار است. پژوهشگران عرصه­ فقه و حقوق، مسأله­ جواز شرعی تلقیح مصنوعی را مورد کنکاش علمی خود قرار داده‌اند ولی هر آنچه بوده است صرفاً بررسی کلی این مسأله است به‌گونه‌ای که از مسائل جزئی آن بحثی به میان نیامده است. سؤال اصلی این تحقیق آن است که آیا تلقیح اسپرم شوهر متوفی پس از مرگ به همسرش جایز است یا خیر؟ با واکاوی در ادله موجود به این نتیجه می‌رسیم که به دلیل بقای زوجیت، انجام هر یک از عملیات برداشت، ترکیب و تلقیح اسپرم و تخمک زوجین بعد از مرگ هر یک از آنان جایز است، مگر این‌که عمل مذکور، نزد جامعه نوعی بی‌احترامی تلقّی گردد؛ یا این‌که مستلزم محرّمی چون لمس یا کشف صورت گردد که در چنین حالتی حرام و ممنوع خواهد بود.

کلیدواژگان: ناباروری، تلقیح مصنوعی، اسپرم، شوهر متوفی،

مطالعات فقه و حقوق اسلامی؛ دوره 7، شماره 13 (پاییز و زمستان 94)