آسایش و عدالت در دستان اوست!

آسایش و عدالت در دستان اوست!

حامد رفیعی

ای گل بوستان سرا / از پس پرده‌ها در آ/ بوی تو می‌کشد مرا/ وقت سحر به بوستان

«خدایا تو می‌دانی آنچه از ناحیه ما (اهل‌بیت (علیهم‌السلام)) صورت می‌گیرد برای به دست آوردن قدرت و حکومت و ثروت دنیا نیست، بلکه می‌خواهیم نشانه‌های حق و دین تو را به جایگاه خودش بازگردانیم و در سرزمین تو اصلاح پدیدآوریم».

 عدالت جهانی خواهد شد!

«بی‌تردید موضوع تأمین» عدالت عمومی‌ترین و شورانگیزترین مسأله در بحث مهدویت است و چون واژه «عدالت» در فرهنگ و اصطلاح نهج‌البلاغه، بلکه در تمام کلمات علوی بیت‌الغزل سخنان امیر مؤمنان (علیه‌السلام) است، امام از آینده عدالت در جهان نوید می‌دهد که: «و سیأتی غدٌ بما لا تعرفونَ یأخذ الوالی من غیرِها عمّالها علی مساوی اعمالها… فیُریکم کیفَ عدلَ السیّره»؛ فردایی که شمارا از آن هیچ شناختی نیست خواهد آمد، زمامداری که غیر از خاندان حکومتهای امروزی است، (مهدی) عمّال و کارگزاران حکومتها را به اعمال بدشان کیفر خواهد داد… بدین روی، روشی عادلانه در حکومت حق به شما می‌نمایاند. و در جای دیگر می‌فرماید: «الا و مَن ادرکَها منّا یسری فیها بسراج منیر و یخذوفیها علی مثالِ الصالحین لیحلَّ فیها رِبقاً و یعتقَ رقاً و یصدعُ شُعباً و یشعب صدعاً»؛ بدانید آن‌که از ما (مهدی) فتنه‌های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می‌نهد و بر همان سیره و روش صالحان (پیامبر و امامان (علیهم‌السلام)) رفتار می‌کند تا گره‌ها را بگشاید، بردگان و ملتهای اسیر را آزاد سازد، جمعیتهای گمراه و ستمگر را پراکنده و حق‌جویان را جمع‌آوری می‌کند. «در زمان برقراری دولت مهدی (علیه‌السلام)، آبها فراوان می‌گردند و نهرها کشیده می‌شوند و برکات زمین افزایش می‌یابند و گنجها استخراج می‌گردند». ابن ابی الحدید، شارح نهج‌البلاغه که از علمای بزرگ اهل سنّت است، در ذیل این کلام حضرت می‌گوید: امیر مؤمنان علی (علیه‌السلام) یادآوری نموده است که مهدی آل محمد (علیهم‌السلام) در تاریکی فتنه‌ها با چراغ روشن ظهور می‌کند و مردم را از بردگی و اسارت رهایی داده و مظلومان ستمدیده را از دست ستمگران نجات می‌دهد.

 او با چراغ حکمت می‌آید

حضرت مهدی (علیه‌السلام) وقتی در برابر فتنه‌ها و بی‌عدالتیهای اجتماعی قرار می‌گیرد با چراغ پرفروغ حکمت و درایت الهی وارد عمل شده، در پرتو دستورات وحی آسمانی و قرآن کریم، به ایجاد عدالت و خاموش نمودن شعله‌های بی‌عدالتی می‌پردازد.

 او مظلومین را رها خواهد کرد

تمام ستمدیدگان عالم، توسط حضرت مهدی (علیه‌السلام) از قید اسارتهای گوناگون و بی‌عدالتی رهایی یافته، زندگی همراه با سعادت و شادکامی برای آنان فراهم می‌گردد.

 سیره او سیره اهل‌بیت است

سیره عملی حضرت مهدی (علیه‌السلام) همان سیره صالحانی است که حضرت امیر مؤمنان در نهج‌البلاغه درباره آنها فرموده: «اللّهمَّ انّک تَعلمُ انَّه لم یکن الّذی کانَ منّا منافسهً فی سلطان و لا التماس شیء مِن فضول الحطام ولیکن لنَرُدَّ المعالمَ من دینکَ و نُظهر الاصلاحَ فی بلادِکَ فیأمَن المظلومونَ مِن عبادِکَ و تُقام المعطَّلهُ مِن حدودِک»؛ خدایا تو می‌دانی آنچه از ناحیه ما (اهل‌بیت (علیهم‌السلام)) صورت می‌گیرد برای به دست آوردن قدرت و حکومت و ثروت دنیا نیست، بلکه می‌خواهیم نشانه‌های حق و دین تو را به جایگاه خودش بازگردانیم و در سرزمین تو اصلاح پدیدآوریم تا بندگان ستم دیده‌ات از محرومیت نجات‌یافته، با امنیت زندگی کنند و قوانین فراموش‌شده‌ات بار دیگر اجرا گردند. «بدانید! آن‌که مهدی (علیه‌السلام) از ما فتنه‌های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می‌نهد و بر همان سیره و روش صالحان رفتار می‌کند تا گره‌ها را بگشاید و بردگان و ملتهای اسیر را آزاد کند».

 آسایش اقتصادی بشر در دست اوست

یکی از رهاوردهای دولت کریمه مهدی موعود (علیه‌السلام) که در نهج‌البلاغه مورداشاره قرارگرفته، تأمین رفاه و آسایش اقتصادی بشر در زمان حکومت آن حضرت است که از طریق وفور نعمت و برکتهای زمینی و آسمانی تأمین می‌شود. امیر مؤمنان (علیه‌السلام) درباره نعمتهای زمین در عصر ظهور حضرت مهدی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «تخرجُ له الارضُ افالیذَ کبدِها و تلقی الیه سلماً مقالیدَها»؛ در زمان ظهور حضرت مهدی، زمین میوه‌های دل خود (معادن طلا و نقره) را برای او بیرون می‌ریزد و کلیدهایش را به او می‌سپارد. مسأله وفور نعمت و رفاه اقتصادی مردم در زمان حکومت حضرت مهدی (علیه‌السلام)، حقیقتی است که در روایات فراوان به آن اشاره‌شده است و از آن میان، پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله) می‌فرماید: «و تزیدُ المیاهُ فی دولته و تمدُّ الانهارُ و تُضعّفُ الارضُ اُکُلَها و سَتُخرجُ الکنوزُ»؛ در زمان برقراری دولت مهدی، آبها فراوان می‌گردند و نهرها کشیده می‌شوند، برکات زمین افزایش می‌یابند و گنجها استخراج می‌گردند.

  کلام آخر؛ امید آخر

روزی حضرت امیر مؤمنان (علیه‌السلام) در اندیشه بود، شخصی از ایشان سبب تفکرش را جویا شد، حضرت در پاسخ فرمود: «تفکّرتُ فی مولود یکونُ من ظهری، الحادی عشر من وُلدی و هو المهدی یَملأُها عدلا کما مُلئت جوراً و ظلماً»؛ درباره فرزند یازدهم خود مهدی (علیه‌السلام) می‌اندیشم که روزی ظهور خواهد کرد و زمین را از جور و ستم پاک نموده، لبریز عدالت خواهد کرد.

 منابع:

– نهج‌البلاغه، خطبه 138. خطبه 150، خطبه 131.

– ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج 2، ص 416.

– محمد بن على بابویه قمى، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج 1، ص 286.

– لطف‌الله صافى گلپایگانى، منتخب‌الاثر، فصل 4، باب 3، ص 589.

منبع: تبیان