پایان سالها ابراز نگرانی در سکوت
پایان سالها ابراز نگرانی در سکوت
-
به‌بهانه انتخاب دبیر کل جدید سازمان ملل
پایان سالها ابراز نگرانی در سکوت
اعضای شورای امنیت دبیر کل جدید سازمان ملل را انتخاب کردند و بدین ترتیب زنگ پایان حضور «بان کی مون» دراین سمت نواخته شد.
عبدالحمید بیاتی: بان کی مون هشتمین دبیر کل سازمان ملل بود که از سال 1385 مسئولیت خود به‌عنوان دبیر کل سازمان ملل را آغاز کرد اما در طول 10 سال گذشته آن‌گونه که باید نتوانست در انجام‌وظیفه خود موفق عمل کند.
از مهم‌ترین تحولات جهان در زمان تصدی‌گری بان کی مون در سازمان ملل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سال 2006؛ جنگ 33 روزه و جنایتهای دامنه‌دار رژیم صهیونیستی؛ این جنگ با قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل در تاریخ 14 اوت 2006 پایان یافت. سازمان دیده‌بان حقوق بشر (Human Rights Watch)، یک ماه پس از صدور قطعنامه 1701، جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه و هدف قرار دادن شهرها و مناطق مسکونی را تأیید کرد.
کنوانسیون منع استفاده از سلاحهای قراردادی (CCW) نیز استفاده غیرقانونی ارتش صهیونیستی از بمبهای فسفری و بمبهای خوشه‌ای بر شهرها و روستاها را آن‌هم پس از توافق دولت این رژیم با قطعنامه آتش‌بس تأیید کرد.
– فاجعه تاریخی «روستای قانا» در پایان ماه ژوئیه 2006 و مرگ 54 شهروند غیرنظامی که اکثراً زن و کودک بودند، چشم جهانیان را به جنایتی حیرت بار صهیونیستها خیره کرد.
متأسفانه نه سازمان ملل و نه دبیر کل آن به هیچ‌یک از این جنایات پاسخی درخور ندادند.
2007؛ ترور بی‌نظیربوتو در پاکستان
– حمله هوایی رژیم صهیونیستی به سوریه به‌بهانه هدف قرار دادن تأسیسات هسته‌ای
– کشته شدن 527 نفر در عراق که فقط در چند مورد از حملات انتحاری این تعداد انسان جان باختند.
درباره حمله رژیم صهیونیستی به سوریه نیز سازمان ملل و دبیر کل آسیایی آن اقدام درخور توجهی انجام ندادند.
اگر قدرتهای ستمگر و ثروتمند به رفتارهای سالهای گذشته خود ادامه دهند نمی‌توان انتظار چندانی از دبیر کل آتی سازمان ملل داشت مگر اینکه «آنتونی گوترس» رویه متفاوت از رویه بان کی مون در پیش بگیرد.2011؛ آغاز اعتراضات تسخیر وال‌استریت و سرکوب گسترده معترضین به‌نظام سرمایه‌داری در آمریکا و سکوت بان کی مون در قبال این اعتراضات.
– آغاز موج بیداری اسلامی در کشورهای مختلف عربی در سال 2011 که متأسفانه فرصت‌طلبی غرب و عدم بینش کافی مردم این کشور موجب شد تا حرکتهای انقلابی آغازشده در کشورهایی همچون یمن، لیبی، بحرین، مصر و … به بیراهه رفته و راه به‌جایی نبرند.
اقدامات غرب در کشورهایی همچون لیبی موجب بروز بی‌ثباتی گسترده و کشته شدن مردم بی‌گناه شد که کشتار مردم دراین کشورها همچنان ادامه دارد و متأسفانه سازمان ملل و شخص بان کی مون در برابر تحولات کشورهایی همچون بحرین، عربستان و یمن سکوت پیشه کرده و اقدامی در جهت پایان ظلم و ستم دیکتاتورها انجام نداد.
2012؛ آتش زدن قرآن مجید توسط یک کشیش آمریکایی که موجب برافروخته شدن آتش خشم مسلمانان در سراسر جهان شد و متأسفانه سازمان ملل اقدام مناسبی دراین رابطه انجام نداد.
2013؛ ادامه اقدامات تروریستها در سوریه و حمایت کشورهای عربی و غربی از تروریستها و سکوت سازمان ملل در قبال اقدامات کشورهای عربی و غربی.
2014؛ حمله اسرائیل به غزه که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از ساکنان غزه به‌ویژه زنان و مردان شد که متأسفانه دراین مورد سازمان ملل و بان کی مون بازهم اقدام مناسبی دراین رابطه انجام نداد.
2015؛ آغاز رفتارهای جنون‌آمیز عربستان در منطقه و حمله به یمن و سهل‌انگاری در برگزاری مراسم حج که منجر به کشته شدن هزاران انسان بی‌گناه شد و متأسفانه سازمان ملل دراین رابطه سکوت پیشه کرد.
2016؛ اقدام سؤال‌برانگیز بان کی مون در خارج کردن نام عربستان از لیست رژیمهای کودک کش و انتقادات دامنه‌دار نهادهای حقوق بشری از این اقدام دبیر کل سازمان ملل. این تحولات اندک و نحوه واکنش سازمان ملل به آنها و سکوت و گاهی وارونه جلوه دادن حقایق از سوی بان کی مون نشان می‌دهد که دبیر کل سازمان ملل در 10 سال گذشته عروسکی بوده در دست قدرتهای بزرگ و بنا به خواسته آنها اقدامات خود را به‌پیش می‌برد.
با این حساب نمی‌توان بان کی مون را فردی عادل در پست دبیر کلی سازمان ملل دانست و اگر قدرتهای ستمگر و ثروتمند به رفتارهای سالهای گذشته خود ادامه دهند نمی‌توان انتظار چندانی از دبیر کل آتی سازمان ملل داشت مگر اینکه «آنتونی گوترس» رویه متفاوت از رویه بان کی مون در پیش بگیرد.
منبع: مهر