اسیدپاشی، مجازات شروع به جرم در قانون 1337 و مجازات جرم در قانون 1392

اسیدپاشی، مجازات شروع به جرم در قانون 1337 و مجازات جرم در قانون 1392

عنوان: مطالعه بزه اسیدپاشی و سیاست کیفری ایران در قبال آن و راهکارهای پیش‌گیری از آن
(با نگاهی به قانون مجازات اسلامی مصوب 1392)

نویسنده: محمدرضا زندی، صالح اوجاقلو

اسیدپاشی، یکی از فجیع‌ترین جرایم علیه اشخاص می‌باشد که ممکن است باانگیزه‌های انتقام‌جویانه، عشقی، سرقت و … همراه باشد. لایحه قانونی مربوط به پاشیدن اسید مصوب 1337/12/16، این فعل را جرم‌انگاری نموده است. در خصوص نسخ یا عدم نسخ این قانون، برخی تصویب قانون مجازات اسلامی را ناسخ این قانون محسوب نموده و برخی به دلیل خاص مقدم بودن این قانون هم‌چنان آن را لازم‌الاجرا می‌دانند. این جرم می‌تواند قصاص، دیه، تعزیر و حد افساد فی‌الارض را به دنبال داشته باشد؛ ولی طبق قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، عنوان بغی یا محاربه را نمی‌توان بر آن متصور بود. در مورد شروع به جرم این فعل مجرمانه نیز به دلیل خاص مقدم بودن این قانون، می‌بایست همان میزان را مطمح نظر قرار داد؛ درعین‌حال، در کنار جرم‌انگاری این فعل مجرمانه، می‌بایست از تدابیر و تمهیدات پیشگیرانه‌ای هم‌چون پیش‌گیری وضعی و اجتماعی استفاده کرد که به نظر می‌رسد کشور ما در این زمینه با توجه به آمارهای منتشرشده، فقیر می‌باشد.

کلیدواژگان: اسیدپاشی، شروع به اسیدپاشی، افساد فی‌الارض، بازداشت موقت

ماهنامه قضاوت: شماره 86، تابستان 1395