سلبِ آزادی پیشگیری محور با تأکید بر ماده 150 قانون مجازات اسلامی 1392

سلبِ آزادی پیشگیری محور با تأکید بر ماده 150 قانون مجازات اسلامی 1392

نویسندگان: علی حسین نجفی ابرندآبادی؛ سودابه رضوانی
چکیده
سلبِ آزادی پیشگیری محور افراد دارای اختلال روانی، برای تأمین امنیت عموم و  پیشگیری از تکرار جرمِ احتمالی مجرمان خطرناک اعمال می‌شود. ماده 48 مکرر سابق و ماده 150 قانون مجازات اسلامی 1392، بارزترین مصداقِ قانونی این رویکرد در حقوق کیفری  ایران است. درواقع، می‌توان سلب آزادی پیشگیری محور را نوعی اقدام پیش‌دستانه 2 برای حفظ امنیت عموم تلقی کرد. در این اقدام، حقوق کیفری با فاصله گرفتن از رویکرد سزادهی  برای حفظ امنیت، رویکردی آینده‌نگر می‌یابد و بر مرحله پیش از ارتکاب جرم 3 نیز اعمال  می‌شود. ازاین‌رو، مقاله حاضر، به بررسی این رویکرد با تأکید بر ماده 150 قانون مجازات اسلامی  1392 به‌عنوان یکی از مصادیقِ قانونی رویکرد پیشگیرانه در حقوق کیفری ایران و به مناسبت،  ایالات‌متحده آمریکا و فرانسه به‌عنوان نمونه‌هایی از نظام‌های کیفری سخت‌گیرانه می‌پردازد.
کلیدواژگان: امنیت؛ خطرناکی؛ اختلال روانی؛ مداخله زودهنگام؛ سلب آزادی
فصلنامه پژوهش حقوق کیفری؛ دوره 4، شماره 12، پاییز 1394