نفی شرطیت احتمال تأثیر در امر به معروف و نهی از منکر

نفی شرطیت احتمال تأثیر  در امر به معروف و نهی از منکر

نویسندگان: صالح منتظری، سعید ابراهیمی

چکیده:

وجوب امربه‌معروف و نهی از منکر، مقیّد به شروطی است که یکی از آنها احتمال تأثیر می باشد. مشهور فقها معتقدند امربه‌معروف و نهی از منکر نسبت به‌شرط احتمال تأثیر «وجوبی تعلیقی و مشروط» دارد به‌طوری‌که در صورت علم به عدم تأثیر، وجوب امربه‌معروف و نهی از منکر ساقط می شود. نگارندگان با بازخوانی مسأله قول دیگری را اختیار نموده و معتقدند که چنین شرطی صحیح نبوده و لذا در صورت عدم احتمال تأثیر یا علم به عدم تأثیر نیز، امربه‌معروف و نهی از منکر هم‌چنان واجب است. مقاله حاضر با دفاع از موضع نگارندگان و در راستای تبیین مختار ایشان، به نقل و نقد آرا و مدارک مشهور، به‌ضمیمه ارائه  ادلّه عدم شرطیت که نظر مختار است، پرداخته است.

کلیدواژگان: امربه‌معروف و نهی از منکر، احتمال تأثیر، آرای مشهور

منبع: مجله پژوهشهای فقه و حقوق اسلامی؛ دوره ۱۲، شماره ۴۵ – ( پاییز ۱۳۹۵)