کنوانسیون شنگن، قرارداد شنگن (Schengen Convention). کنوانسیون اروپایی شامل 142 ماده که عمدتاً مربوط به حقوق خارجیان، پناهندگان، پلیس و امنیت، مبارزه با مواد مخدر تروریسم، تقویت همکاریهای موجود بین کشورهای عضو، نظام اطلاعاتی، حمل‌ونقل کالا، حفظ اطلاعات مربوط به اشخاص، سیاست صدور روادید، رفت‌وآمد آزاد افراد میان کشورهای عضو است و در ژوئن سال 1990 به‌منظور اجرای پرتغال، یونان-به امضاء رسید.

در همین سال، کنوانسیون دوبلین نیز در مورد مسئولیت دولتها در رسیدگی به درخواستهای پناهندگی توسط یازده کشور از دوازده کشور عضو جامعه اروپا به امضاء رسید. هر دو کنوانسیون پس از تصویب رسمی توسط کشورهای عضو قابل‌اجرا می‌شوند.
کنوانسیون شنگن، قرارداد شنگن (Schengen Convention).

کنوانسیون اروپایی شامل 142 ماده که عمدتاً مربوط به حقوق خارجیان، پناهندگان، پلیس و امنیت، مبارزه با مواد مخدر تروریسم، تقویت همکاریهای موجود بین کشورهای عضو، نظام اطلاعاتی، حمل‌ونقل کالا، حفظ اطلاعات مربوط به اشخاص، سیاست صدور روادید، رفت‌وآمد آزاد افراد میان کشورهای عضو است و در ژوئن سال 1990 به‌منظور اجرای پرتغال، یونان-به امضاء رسید.

در همین سال، کنوانسیون دوبلین نیز در مورد مسئولیت دولتها در رسیدگی به درخواستهای پناهندگی توسط یازده کشور از دوازده کشور عضو جامعه اروپا به امضاء رسید. هر دو کنوانسیون پس از تصویب رسمی توسط کشورهای عضو قابل‌اجرا می‌شوند.
کشورهای اروپای غربی با تدوین این‌گونه قوانین و مقررات می‌خواهند محدودیتهایی نیز علیه پناهندگان اعمال کنند.

آنها اکنون پناهنده را کسی می‌دانند که جانش (از طرف دولت) درخطر (مرگ) باشد و بتواند این موضوع را به مأموران ثابت کند. فرانسس وبر Webber در مقاله‌ای تحت عنوان «محاکمه اروپا» ازجمله نوشته است: اتهام دولتهای اروپای غربی این است که در مورد پناهندگان و مهاجران توطئه می‌کنند و به‌طور فردی یا جمعی دست به اقداماتی می‌زنند که حقوق اساسی بشر را که مدعی احترام به آنند نقض می‌کند. این حقوق عبارت‌اند از:

1- حق زندگی، آزادی و امنیت فردی


2- حق احترام، زندگی در آزادی دور از شکنجه و آزار و رفتارهای توهین‌آمیز

3- حق تعیین سرنوشت و مقاومت در برابر سرکوب و فشار


4- حق آزادی اندیشه، آگاهی و بیان
5- حق زندگی خانوادگی و حق بهره‌مندی از سطح زندگی متعارف و کافی
6- حق پناهندگی
همچنین دولتهای اروپای غربی را متهم می‌کند که وقتی به‌ناحق، پناهندگان را مهاجران غیرقانونی، تبهکاران، مفت خواران و تروریستها قلمداد می‌کنند، مردم اروپا را فریب می‌دهند. این دولتها را متهم می‌کنم که با این‌گونه اقدامات به نفرت نژادی در میان مردم دامن می‌زنند. وزیران کشور و دادگستری کشورهای اتحادیه اروپا به‌طور مخفی و در مجامع بین‌الدول که مسئول و پاسخگو نیستند و گاهی با همدستی دیگران توطئه کرده‌اند تا پناهندگان را بیرون از اروپای غربی نگهدارند و در برخورد با پناه‌جویانی که به اروپا می‌رسند، تعداد هر چه بیشتری را هر چه زودتر اخراج کنند. نتیجه این فرآیندهای مخفیانه و غیرمسئولانه، به‌عنوان مباحث و مقولات خاتمه یافته در مجالس ملی ارائه می‌شود تا مبنای تغییر قوانین ملی و در مواردی مبنای تغییر قانون اساسی قرار گیرد.

دولتهای اروپای غربی نه‌فقط به پناهندگان خیانت می‌کنند، بلکه به آرمانهای بشری که کنوانسیون ژنو و اعلامیه جهانی حقوق بشر را برپا داشته‌اند نیز خیانت می‌کنند. این خیانت به آرزوهای بشریت، خیانت به مردم اروپا و جهان و خیانت به دموکراسی هم هست.

منبع: 1. فرهنگ علوم سیاسی، نوشته علی آقا بخشی با همکاری مینو افشاری راد، انتشارات مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران، 1376

منبع: پایگاه تخصصی سیاست بین‌الملل