مدرسه هراسی را جدی بگیریم

مدرسه هراسی را جدی بگیریم

وجود، رفتار خودداری از رفتن به مدرسه می‌تواند در هر سنی روی دهد؛ واقعیت این است که توجه به مسئله مدرسه هراسی بسیار بااهمیت است.
مجتبی کاشانی روان‌شناس و مشاور اظهار داشت: امتناع از رفتن به مدرسه در میان دختران و پسران دانش‌آموز به یک اندازه رایج است و معمولاً کلاس اولیها بیشتر با این مشکل روبرو می‌شوند. وی در ادامه گفت: وجود، رفتار خودداری از رفتن به مدرسه می‌تواند در هر سنی روی دهد؛ واقعیت این است که توجه به مسئله مدرسه هراسی بسیار بااهمیت است و والدین نباید نسبت به آن بی‌تفاوت باشند. این روان‌شناس‌ و مشاور تأکید کرد: گفتن جملاتی نظیر «اگر گریه کنی دیگر مامان یا بابات نیستم»، «به همه می‌گم تا آبرویت برود و خجالت بکشی»، «اگر این کارو کنی می گویم که ناظم تنبیهت کند»، «تو مامان و بابا را دوست نداری وگرنه این‌طور گریه نمی‌کردی»، «خانم معلم فقط بچه‌های خوب را که گریه نمی‌کنند دوست دارد»، نه‌تنها موجب آرامش کودک نمی‌شود بلکه باعث ایجاد تنش، استرس، تخریب اعتمادبه‌نفس و به وجود آمدن احساس شرم از خود می‌شود.
وی اضافه کرد: این استرس ناشی از وابستگی کودک به والدین است که بهترین راهکار آشنایی او با محیط مدرسه قبل از آغاز سال تحصیلی است همچنین از دیگر مواردی که باعث کاهش ترس و ایجاد علاقه به مدرسه در کودک می‌شود، استقبال و منتظر ماندن در هنگام پایان ساعت مدرسه از سوی والدین است. کاشانی تصریح کرد: آشنایی کودک با توانایی و مهارتهایش، جرئت دادن به او برای غلبه بر مشکلات، همراهی با وی به‌ویژه در روزهای نخست سال تحصیلی، گوش دادن به حرفها و احساسات وی و بیان مزایا و فواید باسواد شدن و درس خواندن و نیز گفتن این جمله که چون تو موردعلاقه و احترام ما هستی به همین دلیل می‌خواهیم که به مدرسه بروی، نقش مهمی در کاهش ترس دانش‌آموز از مدرسه دارد.
این روان‌شناس در پایان گفت: بیان خاطرات شیرین خود از دوران تحصیل برای فرزند و دادن این اطمینان به کودک که او هم با دوستانش می‌تواند لحظات خوشی را تجربه کند باعث دلگرمی وی می‌شود، همچنین والدین به یاد داشته باشند هرگز نباید مدرسه را وسیله‌ای برای زور و تنبیه دانش‌آموز قرارداد و بیش از توان کودک از او انتظار درس خواندن نداشته باشند و اجازه بازی کردن هم به او بدهند. منبع: باشگاه خبرنگاران