غیبت خواهان و خوانده در دادرسی مدنی با نگاهی به حقوق فرانسه

غیبت خواهان و خوانده در دادرسی مدنی با نگاهی به حقوق فرانسه

نویسنده: حسن محسنی

چکیده

حضور خواهان و خوانده آثار و ضمانت اجراهای متفاوتی دارد؛ اگرچه قانون مقرر کرده است که حضور نداشتن هریک مانع رسیدگی نیست. راهکار کنونی ممکن است ابطال دادخواست یا صدور رأی غیابی باشد. راه‌حل فقه امامیه، قوانین سابق آیین دادرسی مدنی و حقوق فرانسه در این‌باره یکسان نیست. در فقه مفهوم حضور خواهان و خوانده در مشارکت شخصی ایشان در دادرسی ظاهر می‌شود و بسیار متفاوت از برداشت کنونی است. در فرانسه، صدور رأی غیابی در خصوص خواهان نیز ممکن است که به رأی اصطلاحاً تقابلی معروف است و نسبت به خوانده نیز رأی غیابی صادر می‌شود، اما روشهای متعددی در جریان دادرسی و اعتبار رأی غیابی موردتوجه است تا مصادیق رأی غیابی بسیار کم شود. قوانین سابق ما نیز از جنبه‌های مختلف قابل‌مطالعه و بررسی هستند. آنچه می‌تواند مورد تأکید قرار بگیرد، این است که افزودن بر شمار آرای غیابی و گشاده‌دستی در قبول واخواهی لزوماً برابر با تضمین حقوق خواهان یا تأمین حقوق دفاعی خوانده نیست.

کلیدواژگان: ابلاغ واقعی، استرداد دعوا، اعتبار رأی، تحریر دعوا، حضور شخصی، عدم حضور

فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی (فصلنامه حقوق/مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی سابق) دوره 46 شماره 4 پاییز 1395