بحثی مهم بانام امنیت: امنیتی که بسیاری آن را علاوه بر فضای حقیقی زندگی خود با درگیری زندگی‌شان با فنّاوری‌های روز آن را در فضای مجازی نیز جستجو می‌کنند اما تفاوتی ندارد که استفاده از این فضا با کدام ابزار صورت گیرد؛ موبایل، تبلت، لپ‌تاپ و با حتی کامپیوترهای قدیمی خانگی.

باید گفت که امنیت اطلاعات برای هر کشور و دولتی امری حیاتی به شمار می‌رود زیرا وابستگی زندگی شخصی و شغلی افراد این امر را حیاتی کرده است، اما فراموش نکنید تا زمانی که اطلاعات منتشرنشده است و محفوظ مانده، ایمن است و زمانی که به هر طریقی در بستر اینترنت و یا هر بستر غیرشخصی قرار گرفت می‌تواند مورد سوءاستفاده قرار گیرد.

پرونده‌سازی در فضای مجازی
 به سراغ مثالی ملموس در خصوص امنیت در شبکه‌های اجتماعی می‌رویم، وقتی می‌خواهید عضو شبکه‌های اجتماعی شوید ابتدا باید نرم‌افزار آن را بر روی گوشی خود نصب کنید، در این زمان به شما هشدار داده می‌شود که نرم‌افزار می‌تواند به اختیار خود به اطلاعات گوشی شما دسترسی داشته باشد و شما مجوز بدهید که از آن بدون اطلاع شما استفاده کند!

در مرحله بعد از نصب نرم‌افزار از شما خواسته می‌شود یک پروفایل درست کنید (پروفایل در زبان انگلیسی به معنی پرونده است) یعنی خودتان همانند دنیای واقعی در دنیای مجازی نیز اطلاعاتتان را در پرونده‌ای ذخیره کنید، سپس از شما درخواست نام و عکسی برای پروفایلتان می‌کند، خیلی از افراد در این مرحله ممکن است از اسامی مستعار و عکس‌هایی غیر از عکس واقعی خودشان استفاده کنند و به‌اصطلاح این شبکه اجتماعی را برای عدم ارائه اطلاعات واقعی فریب دهد اما نرم‌افزار در انتها از شما شماره تلفنی برای ثبت و ورود به شبکه می‌خواهد و شما باید شماره‌ای واقعی از خودتان برای آن بفرستید. مرحله نهایی در اصطلاح رجیستری یا همان ثبت‌نام فارسی نام دارد، پس از ثبت‌نام شما وارد شبکه اجتماعی موردنظر شده‌اید بدون اینکه به هشدارهای این شبکه توجه داشته باشید.

اما این هشدارها چیست که به دنبال اعتراض مردم دنیا پس از سرقت اطلاعاتشان به این شبکه‌ها اضافه شد و در اصطلاح به آنها بیانیه رفع مسؤولیت گفته می‌شود.
 قراردادهایی که نخوانده امضا می‌شود
 افرادی که از گوشی‌های هوشمند با سیستم‌عامل اندروید نسخه 4 آن با بعد و سیستم‌عامل ios استفاده می‌کنند کافی است به قسمت تنظیمات گوشی‌های خود بروند و لیست برنامه‌ها را باز کنند. یکی از شبکه‌های اجتماعی که عضو هستید را لمس کنید در انتهای لیست اطلاعات برنامه با گزینه‌ای به نام (permissions) یا مجوزها مواجه می‌شوید که زیر آن نوشته است «این برنامه می‌تواند به موارد زیر در تلفن دسترسی داشته باشد»، همه ما قراردادهایی را به‌صورت مجازی بدون آنکه بخوانیم امضا کرده‌ایم.
این موارد شامل خواندن وضعیت و شناسه تلفن، ضبط صدا، گرفتن تصاویر و ویدیوها، دسترسی به مکان حضور شما، مکان‌یابی دقیق شما، اصلاح و مطالعه مخاطبین، محتویات کارت SD و حتی اصلاح و حذف آن!

اشتراک گذاری پوشه‌ها و فایل‌ها و تنظیم رمز عبور، دریافت داده‌ها از اینترنت، دسترسی کامل به شبکه و بسیاری مجوزهای دیگر که بهتر است سری به آن بزنید.
به گزارش گرداب، کافی است هریک از این مجوزها این لمس کنید، پیامی بر روی صفحه شما ظاهر می‌شود که همان هشدار داده‌شده است و درواقع نرم‌افزار با این پیامها هشدار داده است که هرگونه استفاده از اطلاعات شما از سوی این نرم‌افزار بر عهده خودتان است زیرا شما اجازه نصب این برنامه را بر روی گوشی هوشمندتان داده‌اید!
 در بیانیه‌های رفع مسؤولیت چه نوشته‌شده است؟
 به‌عنوان‌مثال گزینه ضبط صدا را لمس کنید، با این پیام مواجه می‌شوید به برنامه اجازه می‌دهید تا با میکروفن صدا ضبط کند. این مجوز به برنامه اجازه می‌دهد تا در هر زمان بدون تایید شما هم‌صدا ضبط کند!»

در برخی از شبکه‌های اجتماعی نیز در مجوز گرفتن تصاویر و ویدیوها، این پیام را می‌خوانید به برنامه اجازه می‌دهید با دوربین عکس و فیلم بگیرد. این مجوز به برنامه اجازه می‌دهد تا در هر زمان بدون تایید شما هم از دوربین استفاده کند! (بهتر است دوربین عقب و جلو گوشی‌های خود را بپوشانید). این قاعده درباره استفاده از موقعیت مکانی شما، شبکه‌های ارتباطی شما و مخاطبین شما هم صادق است!

نکته اینجاست که عده‌ای می‌گویند ما افراد مهمی نیستیم تا اطلاعاتمان مهم شمرده شود، باید بر اساس سیاست‌های طراحی شبکه‌های اجتماعی افراد یا خود مهم هستند، یا با افراد مهمی در ارتباط می‌باشند، یا در آینده مهم می‌شوند، یا دوستانشان افراد مهمی هستند و یا دوستانشان با افراد مهمی در ارتباط هستند، درمجموع اطلاعات هر شخصی مهم است و روزی به کار خواهد آمد.

منبع: روزنامه حمایت