شرایط اعمال تحدید مسؤولیت صاحبان کشتی دریاپیما (بررسی کنوانسیون بین‌المللی تحدید مسؤولیت برای دعاوی دریایی 1976)
شرایط اعمال تحدید مسؤولیت صاحبان کشتی دریاپیما (بررسی کنوانسیون بین‌المللی تحدید مسؤولیت برای دعاوی دریایی 1976)
شرایط اعمال تحدید مسؤولیت صاحبان کشتی دریاپیما (بررسی کنوانسیون بین‌المللی تحدید مسؤولیت برای دعاوی دریایی 1976)
نویسندگان: فیض‌الله جعفری، مهرناز مختاری
چکیده
یکی از مشخصات حقوق دریایی، وجود نظام محدودیت مسؤولیت برای صاحبان کشتیهای دریاپیماست. هدف اصلی این نظام، توسعه صنعت کشتی‌رانی و سرمایه‌گذاری روزافزون در این حوزه است. در این راستا، کمیته بین‌المللی دریایی، اقداماتی جهت یکنواخت سازی مقررات بین‌المللی انجام داده است که منجر به شکل‌گیری کنوانسیون بین‌المللی برای یکنواخت سازی مقررات خاص در ارتباط با تحدید مسؤولیت صاحبان کشتیهای دریاپیما 1924، کنوانسیون بین‌المللی راجع به تحدید مسؤولیت صاحبان کشتیهای دریاپیمایی 1957 و کنوانسیون بین‌المللی درباره تحدید مسؤولیت برای دعاوی دریایی 1976و پروتکل اصلاحی آن 1996 در این حوزه شده است. ایران نیز در تیرماه 1393 به کنوانسیون تحدید مسؤولیت برای دعاوی دریایی ملحق شد. الحاق ایران، گامی مؤثر در جهت پیشرفت صنعت کشتی‌رانی ایران در عرصه بین‌المللی و یکسان کردن مقررات مربوط به تحدید مسؤولیت صاحبان کشتیهای دریاپیما بود. مقاله حاضر درصدد است تا در پرتو کنوانسیون 1976 که اکنون ایران عضو آن است، نمایی کلی از نظام تحدید مسؤولیت ارائه کند. درعین‌حال، مباحث مقاله، صرفاً به تبیین مفهوم و ضرورت پذیرش نظام تحدید مسؤولیت، ذی‌نفعان مشمول و شرایط اعمال آن در کنوانسیون 1976 اختصاص دارد.
کلیدواژگان: حقوق دریایی، تحدید مسؤولیت، صاحبان کشتی، کنوانسیون 1976
مجله حقوقی بین‌المللی دوره 33 شماره 55 پاییز و زمستان 1395