بررسی پرونده‌های شکایات قصور دندانپزشکی موجود در سازمان نظام پزشکی مشهد از سال 1380 تا سال 1390
بررسی پرونده‌های شکایات قصور دندانپزشکی موجود در سازمان نظام پزشکی مشهد از سال 1380 تا سال 1390
بررسی پرونده‌های شکایات قصور دندانپزشکی موجود در سازمان نظام پزشکی مشهد از سال 1380 تا سال 1390
نویسندگان: دکتر ترانه موحد، دکتر حمیدرضا عرب، دکتر سیروس هاشمی، دکتر زهرا محمدزاده
چکیده
زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین تنشهای شغلی که ممکن است دندان‌پزشکان در حرفه خود با آن مواجه شوند شکایت بیمار است. هدف از این مطالعه ارائه تصویری از قصورهای دندانپزشکی در شهر مشهد بود. روش بررسی: پرونده شکایات رسیده به سازمان نظام‌پزشکی مشهد از دندان‌پزشکان در سالهای 90-80 که مقصر بودن یا نبودن دندان‌پزشک در آن مشخص شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای محل درمان، شغل ارائه‌دهنده خدمت، جنس بیمار و دندان‌پزشک، درمان دندانپزشکی انجام شده، علت طرح شکایت و عارضه درمان مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار spss نسخه 15 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای دو انجام شد. یافتهها: در بین 250 پرونده شکایت، در 4/62٪ پرونده‌ها رأی بر عدم قصور دندان‌پزشکان صادر شده بود. اکثر دندان‌پزشکانی که از آنها شکایت شده بود، مذکر بودند (6/79%). فراوانی شکایات به ترتیب مربوط به دندان‌پزشکان عمومی (2/87%)، متخصصان معالجه ریشه (4/4%) و در نهایت متخصصان پریودنتولوژی (4/2%) بود. بیش‌ترین فراوانی قصور به ترتیب مربوط به مطبهای خصوصی (8/62%)، کلینیکهای دندانپزشکی خصوصی (4/28%)، درمانگاههای خیریه (2/3%) و در نهایت کلینیکهای بیمارستان (8/2%) بود. بیش‌ترین فراوانی عوارض درمان مربوط به از دست رفتن دندان توسط دندان‌پزشکان عمومی بود (4/24%). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه بیشتر دندان‌پزشکان که از آنان شکایت شده بود قصوری مرتکب نشده‌اند. هم‌چنین یافتهها بیانگر آن بود که بیشتر شاکیان مؤنث و متشاکیان بیشتر دندان‌پزشک مرد بوده‌‌اند، هم‌چنین اکثر متشاکیان دندان‌پزشک عمومی بوده و بیشتر شکایات مربوط به مطبهای خصوصی و عمل جراحی لثه می‌شد.
کلیدواژگان: قصور، دندانپزشکی، شکایت
مجله پزشکی قانونی شماره 77 بهار 1395