بازخوانی ازدواج مـوقت
بازخوانی ازدواج مـوقت
بازخوانی ازدواج مـوقت
قبل از شروع بحث، در مورد ازدواج موقت چند نکته هست که اول باید دانست:
1- آرامش دایم و بنیان خانواده بر ازدواج دایم بناشده و کسی که شرایط ازدواج دایم را دارد (خصوصاً دختر)، به ازدواج موقت فکر نمی‌کند، همان‌طور که فردی سنی از امام باقر ع پرسید: شما که متعه (ازدواج موقت) را حلال میدانید، حاضرید دخترهایتان را بگذارید متعه کنند و پول دربیاورند؟ حضرت فرمود: شأن و منزلت مردم متفاوت است، شما هم حاضر نیستید همسرانتان را بگذارید در حجره بازار نبیذ بفروشند در حالی‌که در مذهب شما حلال است! (اما ممکن است کسی مجبور شود این کار را بکند). (کافی ج 5، ص 450، ح)
2- راه‌حل کسانی‌که با دیدن تصاویر مستهجن و فیلمهای ماهواره خود را پر می‌کنند، متعه نیست، ازدواج دایم هم نیست، تعدد زوجات و حتی بی‌بندوباری هم مشکلشان را حل نمی‌کند، اینها باید اول عادتشان را ترک کنند …
3- هر حلالی ممکن است به‌عنوان دیگری حرام شود، مثل آب خوردن که حلال است اما در شرایط دیگری ممکن است به آسیب جدی به بدن بیانجامد که به‌عنوان ضرر زدن به خود می‌شود حرام (در مورد این توضیح خواهم داد)
4- عده‌ای زن و مرد هم هستند که شرایط ازدواج دایم را ندارند و اگر همسری موقت داشته باشند از لحاظ عاطفی و غریزی، مشکلاتشان حل می‌شود، اینها مظلوم واقع شدند … به خاطر انگ زدن، تهمت زدن و درک نکردن بعضی ماها … اینها که تعدادشان کم نیست نباید در غم و غصه و استرس بسوزند! اسلام راهی قرار داده به نام ازدواج موقت که البته ما بستیم!
در ادامه بحث ازدواج موقت، اول باید دید، این حکم به چه درد می‌خورد؟
متعه برای دو دسته از افراد واقعاً مشکل‌گشاست:
1- دخترها و پسرهایی که به‌طور معمول امیدی به ازدواج دایم ندارند، یا به خاطر نقصان جسمی یا روحی یا به دلیل بالا رفتن سن و نداشتن خواستگار یا شرایط بد اقتصادی و مشکلات دیگری که باعث می‌شود، فرد نتواند ازدواج دایم بکند و از طرف دیگر می‌تواند با ازدواج موقت (حتی‌الامکان رابطه نسبتاً پایدار، بدون دردسرهای ازدواج دایم) خود را نجات دهد، اینها باید از نظر عاطفی و غریزی کمک شوند …
در اینجا باید فرهنگ‌سازی شود خصوصاً برای پدرهای دخترانی که چنین وضعی را تجربه می‌کنند …
2- کسانی‌که به هر حال دارند بدون محدودیت این کارها را از طریق حرام انجام می‌دهند و در بعضی موارد، متعه (ازدواج موقت) هم می‌تواند این روابط را سروسامان دهد و هم با گناه نکردن، زمینه هدایت و رشد (بجای سقوط) را فراهم می‌کند …
ممکن است بگویید خب چه فرقی می‌کند؟ چه متعه چه غیر مشروع؟
1- در صورت به دنیا آمدن فرزند، پدر نمی‌تواند فرار کند و شرعاً باید نفقه فرزند، از پوشاک و خوراک و مسکن فرزندش را فراهم کند … و این در حالی است که می‌شود بچه زنازاده را ول کنند در آغوش مادرش (اگر نکشندش)، مادر برود کار کند و این را بزرگ کند و این فرزند حتی نداند پدرش کیست کما این‌که در خیلی از کشورهای دنیا همین وضع است …
2- متعه شرایطی دارد که زن را از آلت دست آقایان بودن در روابط نامشروع دور می‌کند … چطور؟
اگر خانم و آقا بخواهند روابط منطقی برقرار کنند، هر دو می‌دانند که نمی‌شود یک رابطه کوتاه و صرفاً جنسی باشد … چون خانم باید “عده” نگه دارد و این هزینه ارتباط چند لحظه‌ای و صرفاً جنسی را چنان بالا می‌برد تا هر دو به فکر روابط پایدارتر و با تعهدات مالی و عاطفی بیشتر باشند … و این روابط پایدارتر چیزی است که انسان را رشد عاطفی و معنوی می‌دهد تا این‌که صرفاً آلت ارضای نیازهای هم باشند … در صورتی‌که ارتباط نامشروع هر کی به هر کی است، از ارتباطات چند نفره و روسپی‌گری گرفته تا خدایی نکرده زنای محصنه … اینها با هم فرق ندارند؟
آسیب بزرگ ازدواج موقت …
یک مشکل بزرگ این است که مردهای همسردار که زندگی عادی دارند، گاهی با نگاه کردن به آن‌چه نباید نگاه کنند، انگیزه پیدا می‌کنند و می‌روند ازدواج موقت می‌کنند و میگویند حلال است و سپس با اختلافات شدید، خانواده‌ای از هم می‌پاشد…
در اسلام سرمه برای مرد مستحب است، آیا هیچ مرجعی سرمه می‌کشد؟ هیچ مسؤولی سرمه می‌کشد؟ چون الآن عناوین دیگری مثل لباس شهرت و موجب سخره و اتهام قرار گرفتن و آبرو رفتن می‌شود! لذا از این جهات مستحب را انجام نمی‌دهند و شرعاً نباید هم انجام بدهند …
یا مثلاً یک متخصص قلبی بدون هیچ ضرورتی برود هندوانه بفروشد، اگر موجب ناراحت شدن والدینش یا آبرو رفتن خانواده و سپس آزار خانواده‌اش بشود می‌شود حرام! گرچه حلال بوده است!
هم‌چنین است اگر بدون ضرورت، مرد متأهل ازدواج موقتی بکند که بخواهد سبب آزار و اذیت والدینش بشود… موجب به‌سختی انداختن و آبروریزی برای خود و خانواده‌اش بشود و خدایی نکرده آبروی دین را ببرد، کی گفته این متعه جایزه؟ کجا اسلام اجازه چنین متعه‌ای را داده است؟ تمام این عناوین حرام‌اند و متعه حلال است! اگر یکی از این عناوین صادق باشد، هیچ مرجعی اجازه نمی‌دهد، بروید بپرسید …
در روایتی از امام صادق ع است که به دو نفر از اصحاب که اهل متعه هستند، میگویند من متعه را بر شما دو تا حرام می‌کنم، چون با من مراوده زیاد دارید و مردم میگویند نگاه کن اینها اصحاب جعفر بن محمد ع هستند!
آقایان طلاب، آقایان هیأتی، مذهبیون متأهل عزیز!
مواظب باشیم … جوری نباشیم که حرف از جعفر بن محمد ع زیاد بزنیم و خودمان را از اصحابشان بدانیم و ازاین‌جهت آبرو کسب کنیم و سپس آبروی حضرت را با کارهای غیرضروری و مفسده انگیز ببریم …
شک نکنید آبروی دین را بردن از حرام‌ترین حرامهاست!
متن روایت بالا در کافی: بإسناده عن عمار قال: قال أبو عبدالله (علیه‌السلام) لی و لسلیمان بن خالد: قد حرمت علیکم المتعه من قبلی ما دمتما فی المدینه لأنکما تکثران الدخول علی و أخاف أن تؤخذا فیقال هؤلاء أصحاب جعفر. التماس دعا