او در جوی آب افتاد و نیست شد

روایت سرنوشت تلخ یک زن در باران پایتخت و بی‌توجهی شهرداری

او در جوی آب افتاد و نیست شد

آسمان پایتخت خوف عجیبی داشت. ابرهای سیاه همه‌جا را فراگرفته بود. شکی نبود که باران و طوفان سنگینی درراه است؛ و ناگهان بغض آسمان ترکید و به‌یک‌باره باران و تگرگ سنگینی بر سر مردم پایتخت فروریخت. شدت آب جوی‌ها و کانال‌ها هرلحظه بیشتر می‌شد.

دراین میان زنی میان‌سال، دست دختر و پسر خردسالش را محکم گرفته بود و به سمت خودروی شوهرش می‌دوید؛ اما ناگهان کیف یکی از بچه‌ها روی زمین افتاد واو با فریاد از مادر کمک خواست. مادر همان موقع فرزندانش را به گوشه‌ای امن از خیابان هدایت کرد و دوید کیف را بردارد اما هجوم سیلاب امانش نداد و او را در مقابل دیدگان بهت‌زده کودکانش با خود برد. بچه‌ها که با دیدن این صحنه شوکه بودند فریاد می‌زدند و پدرشان را صدا می‌کردند. مرد به‌سرعت می‌دوید تا همسرش را نجات دهد؛ اما انگار قدرت آب بیشتر بود و زن نگون‌بخت را در چند ثانیه بلعیده بود. ساعت حدود 30: 19دوشنبه 17 آبان گزارش سقوط و ناپدید شدن زن 47 ساله‌ای در خیابان پاسداران به آتش‌نشانی گزارش شد. بلافاصله پس‌ازاین گزارش، امدادگران دو ایستگاه به محل اعزام شدند و جست‌وجو در جوی آب منطقه و کانال‌های منتهی به آن آغاز شد. هم‌زمان گروه‌های دیگر نیز عملیات تجسس را در مناطق دیگر ادامه دادند اما هیچ اثری از زن گمشده وجود نداشت.

  جست‌وجوها ادامه دارد

سید جلال ملکی، سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران نیز دراین‌باره به خبرنگار «ایران» گفت: ساعت43‌:19دوشنبه 17 آبان، گزارش سقوط زن جوانی به داخل جوی آب خیابان پاسداران اعلام شد. بلافاصله امدادگران دو ایستگاه در محل حاضرشده و جست‌وجو در مسیر با توجه به اظهارات پسر 9 ساله این زن جوان و کسبه محل آغاز شد و تا نزدیک صبح ادامه داشت. تجسس در کانال‌های اطراف نیز ادامه دارد و گروه‌های مسئول از صبح سه‌شنبه نیز با حضور در محل سرگرم جست‌و‌جو هستند.» وی درباره پیدا شدن کیف این زن نیز گفت: » مأموران آتش‌نشانی کیفی پیدا نکردند. وقتی آنها به محل رسیدند شماری از همسایگان که شاهد سقوط این زن بودند کیفی را به آتش‌نشان‌ها داده و مدعی شدند کیف قربانی است و ما هم آن را تحویل نیروی انتظامی دادیم تا موردبررسی قرار گیرد.

در شرایطی که تلاش گروه‌های جست‌وجوی آتش‌نشانی و مأموران کلانتری 101 تجریش تا پاسی از نیمه‌شب سه‌شنبه بی‌نتیجه مانده بود، ساعت 2 بامداد سه‌شنبه موضوع به بازپرس کشیک دادسرای جنایی اعلام شد و به دستور وی بیمارستان‌های اطراف نیز موردبررسی قرار گرفت اما هیچ ردی از این زن به‌ دست نیامد.

  شهرداری باید پاسخگو باشد

این جوی آب به یک مسیل و رودخانه بزرگ منتهی می‌شود که انتهایی ندارد و حتی تا ورامین هم ادامه دارد. اگر شهرداری و مسئولان مربوطه قبل از بروز چنین حوادثی فکری به حال این رخدادها می‌کردند، حالا چشم‌انتظار پیکر نیمه‌جان یا جسد آن زن نبودیم. چراکه باید جوی‌های آب با نرده حفاظت‌شده باشند بخصوص در مکان‌های پرتردد. ولی متأسفانه در محل حادثه‌ای که برای وی رخ داد، هیچ حفاظ و نرده‌ای نبوده و باران شدید هم اوضاع را بدتر کره بود. همچنین نبودن سد و مانعی در جوی‌های آب می‌تواند این مشکلات را کمتر کند.

شوهر آن زن با چهره‌ای غم‌زده و درحالی‌که دست دختر و پسر کوچکش را گرفته بود، گفت: در چنین مواردی شهرداری مسئول جان افراد است. آنها باید همه عواقب و اتفاقات طبیعی را در نظر بگیرند و در زمان ساخت‌وسازها، مسائل مربوط به حوادث پیش‌بینی‌نشده را هم مدنظر قرار دهند. اگر میله و حفاظی دراین جوی‌ها قرار داشت، کسی مثل ما که این حادثه برایش اتفاق افتاده، این‌گونه گرفتار نمی‌شد.

یکی از بستگان زن ناپدیدشده نیز در ادامه گفت: «همان شب از نیروهای کمکی خواستیم تا از طریق ردیابی تلفن همراه و بازبینی دوربین مداربسته بانکی که در محل وجود داشت، از وضعیت گمشده‌مان باخبر شویم ولی متأسفانه هیچ پیگیری صورت نگرفت و به دلیل نیاز به طی کردن مراحل اداری و قانونی و داشتن حکم قضایی، از آن صرف‌نظر شد. ولی شاید اگر همان شب دوربین را بررسی می‌کردند و زمان و ساعتی را که مریم در جوی افتاده را مشاهده می‌کردند، همان لحظه او را نجات می‌دادیم اما افسوس. بااین‌حال با کمک یکی از آشنایانمان فهمیدیم ساعت 7 و 38 دقیقه شب، تلفن مریم در همان مسیر پاسداران روشن بوده. اگر این موضوع را نیز شب حادثه می‌دانستیم، می‌توانستیم کاری کنیم؛ اما افسوس که دیر به فکر جان افراد می‌افتند و زمانی پیگیری‌ها صورت می‌گیرد که دیگر کار از کار گذشته است. ای‌کاش قبل از اینکه به فکر مقصر بگردیم، به فکر جان افراد و خانواده حادثه‌دیده باشیم و در اولین فرصت و زمان بدون محدودیت به داد این افراد برسند.» این حادثه دراین منطقه بارها اتفاق افتاده است و شهرداری هیچ‌گونه رسیدگی نکرده است… خیابان پاسداران مسیری پرتردد است و باید حفاظ و نرده‌ای روی جوی‌ها وجود داشته باشد. شب حادثه باران شدید، سرعت و عمق آب را زیاد کرده بود. مسئول حوادثی از این قبیل، شهرداری است. بارها این اتفاقات می‌افتد و آنها با بی‌توجهی از کنارش می‌گذرند و پس از مدتی هم موضوع به فراموشی سپرده می‌شود. ای‌کاش شهرداری به همان اندازه که به مسائلی نظیر دریافت جرایم و تخلفات، عوارض، منت گزاردن به سبب خدمت‌رسانی‌های پرسروصدا، مانورهای تبلیغاتی جهت اهداف مجهول و سایر مسائل نسبتاً مهم می‌پردازد، اندک توجهی نیز به مسائل به‌ظاهر کم‌اهمیت اما این‌چنین تلخ و حادثه‌آفرین نیز مبذول بدارد.

منبع: خبر آنلاین