آزادی پسر 10 ساله از دست آدمرباها در رفسنجان
آزادی پسر 10 ساله از دست آدمرباها در رفسنجان
آزادی پسر 10 ساله از دست آدمرباها در رفسنجان
فرمانده انتظامی شهرستان رفسنجان در استان کرمان گفت: پسر 10 سالهای که چهار روز پیش مقابل مدرسه ربودهشده بود، با تلاش مأموران انتظامی از دست آدمربایان آزاد شد.
نامبرده افزود: یکی از شهروندان در تماس تلفنی ربوده شدن یک دانشآموز از مقابل مدرسه را به پلیس 110 گزارش داد و دراین گزارش مردمی آمده که یک خودروی پژو 405 با زور و تهدید پسربچه را سوار کرده است. وی بیان کرد: پس از بررسیهای اولیه کار بر روی این پرونده بهطور ویژه در دستور کار نیروی انتظامی قرار گرفت و مأموران پس از حضور درصحنه جرم و انجام عملیات بیوقفه توانستند مخفیگاه این آدمربایان را در شهرستان فهرج (شرق استان کرمان) شناسایی کنند. وی گفت: با همکاری فرماندهی انتظامی شهرستان فهرج در یک عملیات غافلگیرانه یکی از اعضای باند آدمربایان در مخفیگاهش دستگیر و دانشآموز ربودهشده نیز آزاد شد. فرمانده انتظامی شهرستان رفسنجان ادامه داد: در بازجویی از این متهم مشخص شد این آدمربایی بر سر اختلاف مالی صورت گرفته است.
وی گفت: نوجوان 10 ساله طی عملیات 72 ساعته مأموران پلیس رفسنجان آزاد شد و سالم به آغوش خانوادهاش بازگشت.
سرهنگ عباسی تصریح کرد: پلیس اجازه برهم زدن امنیت در جامعه را به اخلالگران نمیدهد و در صورت بر هم زدن نظم و امنیت با خاطیان برخورد قاطع و قانونی خواهد شد. منبع: ایرنا
علل و انگیزه گروگانگیری:
مهمترین علل و انگیزه گروگانگیری عبارتاند از:
1 ـ باجخواهی؛
2 ـ تسویهحساب ناشی از معاملات؛
3 ـ حقخواهی؛
4 ـ انتقامجویی؛
5 ـ بهرهگیری جنسی؛
6 ـ تحمیل شرایط، تغییر اوضاع؛
7 ـ خود ربایی (ساختگی)؛
8 ـ اختلافات خانوادگی؛
9 ـ کسب اطلاعات بیشتر؛
10 ـ درخواست آزادی زندانیان؛
11 ـ تحمیل خواستههای سیاسی، تغییر شرایط سیاسی؛
12 ـ فرار از صحنههای جرم عملیات دستگیری؛
13 ـ ناامن جلوه دادن جامعه.
روشهای گروگانگیری:
مهمترین روشهای گروگانگیری عبارتاند از:
1 ـ هجوم به محل سکونت سوژه؛
2 ـ ربودن در بین مسیر تردد با توسل بهزور؛
3 ـ ربودن در بین مسیر تردد با حیله و فریب؛
4 ـ گروگانگیری تحت پوشش؛
5 ـ گروگانگیری توسط آشنایان؛
6 ـ گروگانگیری توسط اشرار مسلح؛
7 ـ گروگانگیری بدون برنامهریزی قبلی.
روشهای حل گروگانگیری
مهمترین روشهای حل گروگانگیری عبارتاند از:
1 ـ رویکرد سرسختانه:
در رویکرد سرسختانه، مداخله مستقیم صورت میگیرد. محل گروگانگیری موردحمله قرار میگیرد و تلاش میشود تا با تسلط بر گروگان گیر، گروگانها نجات یابند. دراین رویکرد، اقدامات بهسرعت عملی میشوند، مراجع قدرت دوباره کنترل کامل بر اوضاع را به دست میآورند و گروگان گیرها فوراً به سزای اعمال خود میرسند. این شیوه، موجب میشود کسانی که به فکر گروگانگیری هستند، از تصمیم خود منصرف شوند. متأسفانه این روش، پرخطر است و ممکن است به گروگانها صدمه برسد یا کشته شوند.
برای موفقیت دراین عملیات، توجه به دو نکته حائز اهمیت است:
اول، گروه عملیاتی باید بسیار آموزشدیده و ماهر باشند.
دوم، مداخله سرسختانه وقتی باید مورداستفاده قرار گیرد که معلوم شود مذاکره فایدهای ندارد. چون این روش خطرهای زیادی دارد، همیشه باید بهعنوان آخرین راه از آن استفاده کرد.
2 ـ رویکرد همراه با نرمش:
دراین رویکرد، به خواست گروگان گیرها گردن مینهند و آنچه آنها انتظار دارند انجام میشود. روش همراه با نرمش، این مزیت را دارد که غائله بهسرعت پایان میپذیرد و گروگانها قبل از اینکه آسیبی ببیند، آزاد میشوند. متأسفانه این روش یعنی تسلیم خواست گروگان گیرها شدن، موجب شیوع گروگانگیری میشود. مجرمان درمییابند که با گرفتن گروگان، به خواستههایشان میرسند. این روش، موجب افزایش تقاضاها و درخواستهای گروگان گیران میشود و برای آزادی گروگانهای خود، تقاضای بیشتری خواهند داشت.
3 ـ رویکرد گامبهگام:
ضعف رویکردهای سرسختانه و نرم، نیاز به یک رویکرد جدید را به وجود آورد. تجربه نشان داده است که روش ملایم و گامبهگام، میتواند مؤثرتر باشد. دراین رویکرد، مراجع قدرت میکوشند باگذشت زمان حرکت کنند. این گذشت زمان، باعث میشود که عصبانیت و ناکامی گروگان گیرها فروکش کند. دراین شرایط، هیچیک از تقاضاهای آنها موردپذیرش قرار نمیگیرد، بلکه از طریق مذاکره، آنها را به رها کردن گروگانها تشویق میکنند.
رویکرد گامبهگام، در بیشتر موارد از موفقترین راهبردها بوده است. گذشت زمان باعث میشود که گروگان گیرها به آرامش دست یابند و به بیهودگی کار خود پی ببرند. این رویکرد چندان آسان نیست. ممکن است مذاکره مدت زیادی طول بکشد و افکار عمومی، رسانههای گروهی و افراد سیاسی، مقامات را تحتفشار قرار دهند که «دستبهکاری بزنید و گروگانها را آزاد کنید.» هیچ راهحل سادهای برای حل حادثه گروگانگیری وجود ندارد؛ اما رویکرد گامبهگام، یکی از بهترین روشهاست.
پلیس و رهایی گروگان
رهایی گروگانها نیاز به تجهیزات و تخصص دارد، به همین علت اکثر کشورها واحدهای آموزشدیده رهایی گروگان را پیشبینی کردهاند. در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران یگان رهایی گروگان تحت عنوان اختصاری «نوپو» در یکان ویژه پاسداران ناجا پیشبینی گردیده است. اصل مهم در عملکرد یکان رهایی از گروگان این است که خطا کردن در آن یگان پذیرفته نیست، لذا نیروهای این یگان باید از توانمندی بالایی برخوردار باشند. آنها باید بتوانند در شرایط بحرانی بهخوبی در مورد انتخاب بهترین روش حل گروگانگیری تصمیمگیری نمایند.
آنها باید تلاش کنند تا گروگان و گروگانها را سالم تحویل و گروگان گیر یا گروگان گیران را دستگیر و تحویل مراجع قضایی دهند.
منبع: وبسایت دانشگاه علوم انتظامی