۷ آذر ۱۳۹۵
بدون دیدگاه
قانون زبان
عصر ناگزیر بودم که یکی دو ساعتی در کنار خیابانی از خیابانهای بالای شهر منتظر بمانم. کلاسی بود که باید تمام می‌شد و من باید همچنان می‌ماندم تا آن را که به کلاس رفته است برگردانم اما با آلودگی نفس‌گیر هوا بهتر آن دیدم که در اتومبیل بنشینم و شیشه‌ها را بالا بکشم و چیزی بخوانم. آن چیز مجله‌ای بود حقوقی که از سوی عدلیه تهران منتشر می‌شود…
