امروز: جمعه 7 اردیبهشت 1403
سر مقاله آن مرد… سید فاضل نوری سردبیر آفریننده کتاب «امیرکبیر، قهرمان مبارزه با استعمار» هجرت کرد؛ درست در سالگرد شبی که سفیران مرگ شاه زمانه، به فین رفتند و امیر کبیر را به قتل رساندند. هاشمی که از قهرمانی و مبارزه نوشته است، فقط مرد میدان علم نبود؛ مصداق کاملی از «مرد عرصه…..
محمد درویش زاده مدیر مسؤول جــامعه‌شنــاسان اصطلاح Social disorqanization را به عنوان پدیده «بی‌سازمانی اجتماعی» مورد مطالعه قرار داده‌اند. این اصطلاح به معنای «تنزل نسبی نظارت» به کار می‌رود. منظور از بی‌سازمانی اجتماعی عبارت است از «کاهشِ نفوذِ قواعدِ موجودِ رفتار اجتماعی بر روی یکایک اعضای گروه». در شرایط بی سازمانی اجتماعی الگوهای روابط…..
سرمقاله زبان روزنامه‌نگاری محمدرضا خسروی روی سخنم با روزنامه‌نگاران است، کسانی که خود را در برابر بسیاری از رویدادها و کارها و کردارها پاسخگو می‌شناسند، کسانی که بیدارند تا دیگران را بیدار نگهدارند. می‌خواهم بگویم در کنار همه این دغدغه‌ها، در برابر زبان مادری و وفاداری به آن هم می‌بایست باری بر دوش بگیرند…..
سرمقاله وظیفه دادستان محمدرضا خسروی این روزها به هر دلیلی و یا بدون اشاره به واقعه‌ای مورد پرسش قرار می‌گیرم که: وظیفه دادستان چیست؟ و من غالباً پاسخ می‌دهم که نه‌تنها دادستان که دادیار و بازپرس و دادرس و مستشار و رئیس محکمه هرکدام در مجموعه دستگاه عدلیه وظایفی دارند که قانون اگر نه به‌روشنی…..
سرمقاله کلافهای سردرگم محمدرضا خسروی وقتی در سالهای دور دهه هفتاد «مثنوی‌های بی‌پایان» را در مجله حقوقی دادگستری می‌نوشتم فکر نمی‌کردم که قوانین ایران غیر از بیماری ورم مفاصل و اندامها از چیز دیگری هم رنج می‌برد اکنون دراین دهه به نتیجه دیگری نیز رسیده‌ام که قانون ما از بابت تداخل و تزاحم مراجع رسیدگی…..
اکنون که تنور جنگ های نیابتی را در منطقه و در بیشتر گوشه های کره ارض گرم نگه داشته اند و این تنورها هیزمی دارند از جنس رگ و پوست و جان و جسم و خیال و خانه مردم بگذارید به حکم تداعی و به حکم وظیفه ای که مطبوعات و ادبیات و رسانه ها بر دوش دارند از تعهدی حرف بزنم که خود نام آن را متأثر از اصطلاحات روز «سخنان نیابتی» گذاشته ام…
سرمقاله می‌توان نوشت محمدرضا خسروی هرتا مولر نویسنده رومانیایی تباری که به آلمانی می‌نویسد اخیراً و در مراسم اعطای نوبل ادبیات که افتخار دریافت آن را پیداکرده بود سخنانی ایراد کرده بود که من از میان آن‌همه، این جمله را برجسته یافتم که برای شما هم می‌نویسم: «حرفی را که نمی‌توان گفت، می‌توان نوشت»…..
قبلا در يادداشتي با همين عنوان از لزوم پاسداشت پارسي گفتيم و اکنون نيز بهانه اي دست داد تا در همين باب گفت و گويي داشته باشيم: حفظ حرمت حريم هر حرمي _ بگذريم از اين که اين جمله چهار واژه اي فقط يک حرف پارسي دارد_ مي‌طلبد که بيگانه را به درون آن راه ندهيم مگر آنکه آن را خودي سازيم در مورد هر زبان و لغتي هم حکم همين است؛
عصر ناگزیر بودم که یکی دو ساعتی در کنار خیابانی از خیابانهای بالای شهر منتظر بمانم. کلاسی بود که باید تمام می‌شد و من باید همچنان می‌ماندم تا آن را که به کلاس رفته است برگردانم اما با آلودگی نفس‌گیر هوا بهتر آن دیدم که در اتومبیل بنشینم و شیشه‌ها را بالا بکشم و چیزی بخوانم. آن چیز مجله‌ای بود حقوقی که از سوی عدلیه تهران منتشر می‌شود…
در خبر ها آمد که داعشیان پیرو یزید زائران پیرو حسین علیه السلام را به آتش و خون کشاندند و در آتش کینه خود سوزاندند. اگر لشگریان یزید به سوزاندن خیمه و کاشانه اهل بیت حسین (ع) افتخار می کردند، اکنون داعشیان خبیث‌تراز یزیدیان، به آتش کشیدن و سوزاندن شش دستگاه اتوبوس با همه مسافران درون آن افتخار می کنند که لعنت خداوند بر آنان باد. معلوم می شود که آموزه‌های حسینی اختصاص به زمان و مکان خاصی ندارد و گستره آن همه زمانهای بعد ازعاشورا و همه مکانهای غیر کربلا را هم شامل می شود…