شناخت مفهوم و مصادیق خطر اجتماعی در حقوق ایران و فرانسه

شناخت مفهوم و مصادیق خطر اجتماعی در حقوق ایران و فرانسه

نویسندگان: حسن مرادزاده، ندا عسکری نیا

چکیده

از آغاز آفرینش و ایجاد اجتماعات بشری تا به امروز، خطرات بسیاری زندگی افراد را در معرض تهدید قرار داده است. برخی از این خطرات، چنان تأثیر اقتصادی به‌جا می‌گذارد و سطح معاش را به پایین ترین حد خود می‌کشاند که سبب می‌شود دولت ها در برابر قربانیان، احساس مسؤولیت کرده و تلاش خود را در جهت مدیریت این خطرات، ساماندهی کنند. اعلام چنین مسؤولیتی از سوی دولتها و ایجاد بیمه ‌های اجتماعی سبب می‌شود این گونه خطرها، رنگ اجتماعی به خود گیرد. اگرچه مصادیق خطرهای اجتماعی که می ‌توان آن ها را در سه دسته خطرهای ناشی از زندگی حرفه ‌ای، خطرهای جسمانی و خطرهای برآمده از تشکیل خانواده  قرار داد، در بسیاری از نظامهای حقوقی شناسایی شده‌‌اند اما مفهوم خطر اجتماعی هم‌چنان مهجور مانده است. از این‌رو در پژوهش حاضر، سعی بر آن شده است با تکیه بر عناصر مشترک خطرات اجتماعی و آموزه های نظریه‌پردازان در حقوق فرانسه، به تعریفی منسجم از اصطلاح خطر اجتماعی دست یابیم. پس از شناخت مفهوم خطر اجتماعی و بررسی مصادیق آن در حقوق ایران، اشکالاتی جهت توزیع و اجتماعی ساختن این قسم از خطرات نمایان می‌شود که با یاری جستن از برخی دستاوردهای نظام تأمین اجتماعی فرانسه می ‌توان در جهت رفع این اشکالات برآمد.

کلیدواژگان: تأمین‌اجتماعی، خطر اجتماعی، تأثیر اقتصادی، تقبل جمعی، مصادیق خطرات اجتماعی

فصلنامه پژوهش حقوق عمومی شماره 52 پاییز 1395