سازمان بین المللی کار

سازمان بین المللی کار

ماده 57 منشور ملل متحد موسسات مزبور را بشرح ذیل توصیف کرده است:

موسسات تخصصی مختلف که بوسیله قراردادهای بین الدول ایجاد و طبق اساسنامه های خود در محیط و اجتماعی و فرهنگی و تربیتی و بهداشت عمومی سایر امور مربوط بآنها دارای تکالیف بین المللی میباشند بر طبق مقررات ماده 63 وابسته بسازمان خواهند بود_ موسساتیکه بدینطریق بسازمان بستگی مییابند ذیلا تحت عنوان موسسات تخصصی ذکر خواهند شد.

بعضی از این موسسات از قبیل سازمان بین المللی کار یا اتحادیه جهانی پست قبل از تاسیس سازمان ملل متحد وجود داشته اند ولی تاریخ تشکیل عمده آنها موخر بر تاریخ تاسیس سازمان ملل متحد است اسامی موسسات تخصصی که امروزه بسازمان ملل متحد بستگی دارند بقرار ذیل است:

1_ سازمان بین المللی کار

1_ Organisation Internationale du Travail O.I.T.

2_ سازمان خواربار و کشاورزی

2_ Oranisation pour lagriculture et Alimentation. O.A.A.

3_ سازمان تربیتی و فرهنگی ملل متحد

3_ Organisation des Nations unis pour leducation, la science et la culture. U.N.E.S.C.O.

4_ سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی

4_ Oranisation det aviation civile internationale O A.C.I.

5_ بانک بین المللی ترمیم و توسعه

5_ Banque international pour la reeonstrution et le developpement.

6_ صندوق بین المللی پول

6_ Fonde Montarnational

7_ اتحادیه بین المللی مخابرات

7_ Union internationale des Telecommuncations. U.I.T.

8_ اتحادیه بین المللی پست.

8_ Union postale universelle. U.P.U.

9_ سازمان جهانی بهداشت.

9_ Organisation Mondiale de la sante. O.M.S.

10_ سازمان بین المللی پاهندگان

10_ Organisation Internationale des refugies O.I.R.

11_ سامزان بین المللی بازرگانی

11_ Organisation Internationale du commerce O.I.C.

سازمان بین المللی کار بشرحی که گفته شد یکی از موسسات تخصصی سازمان ملل متحد است که قبل از تشکیل آن وجود داشته و شالوده اصلی آن در عهد نامه صلح و رسای ریخته شده است.

بعد از جنگ بین المللی 1914_ 1919 بعضی از تشکیلات کارگری در سالهای 1919 از کنفرانس صلح پاریس تقاضای کردند کهبعد از تحمل آنهمه رنجها و ناملایمات کنفرانس صلح شرایطی صحیح برای بهبود حال آنان وضع و تصویب نماید. برای اجابت این تقاضای کارگران بود که سازمان بین المللی کار در سال مزبور اختصاصاً برای تعیین شرایط کار و سطح زندگی کارگر و سایر امور مروبط بکارگران دنیا بموجب بعهدنامه و رسای تاسیس سافت.

مقصود اساسی از تاسیس سازمان بین المللی کار در مقدمه اساسنامه آن که ضمیمه قسمت سیزدهم عهدنامه و رسای است بشرح ذیل توضیح داده شده است.

از آنجا که هدف جامعه بین تامین صلح جهانی است و چنین صلحی جز با تامین عدالت اجتماعی میسر نیست. از آنجا که برخی از شرایط کار برای عده بیشماری از مردم متضمن بیعدالتی و بدبختی و محرومیت های گوناگون گردیده و چنان عدم رضایتی تولید نموده که صلح و تعادل گیتی را بخطر انداخته است و از آنجا که اصلاح بعضی از شرایط کار فوری بنظر میرسد از قبیل تنظیم ساعات کار و تعیین مدت حداکثر کار در روز و در هفته تعیین دستمزد_ مبارزه با بیکاری_ تامین مزدی که زندگی راحتی را برای کارگر تدارک نماید_ حراست کارگران از امراض عمومی یا بیماریهای ناشیه از شغل حوادث ناشیه از کار_ حمایت اطفال و جوانان و زنان_ بیمه وغرامت ایام پیری و از کارافتادگی_ استقرار اصل آزادی سندیکاها.

از آنجا که خودداری از تصویب یک رژیم کارگری که مبانی انسانیت موافقت داشته باشد از طرف هر یک از ملل مانع اقدامات سایر مللی است که مایلند وضع کارگران را در کشور خود بهبودی بخشند.

لذا امضاء کنندگان بحکمعدالت خواهی و احساسات انسان دوستی و نیز بمنظور تامین صلحیپایدار مقررات ذیل را تصویب میکنند.

اصول اساسی سامزان بین المللی کار ضمن ماده 41 اساسنامه ان که ضمیمه عهدنامه و رسای است توضیح داده شده و از لحاظ اهمیت آن اصول که پی های محکم این بنای عدل و صلح تشکیل میدهند عین ماده 41 را در اینجا نقل میکنیم:

ماده 41: دول معظمه متعاهده نظر باینکه از لحاظ بین المللی اهمیت کامل برفاه و آسایش جسمانی و اخلاقی و معنوی کارگران میدهند برای تامین این منظور عالی ایجاد یک موسسه دائمی را که بموسسه جمعه ملل ملحق خواهد بود برطبق قسمت اول عهدنامه و رسای مقرر میدارند و اگر جه تصدیق مینمایند که فعلا وحدت شکل کامل در ایجاد اسلوب وطرز کار در اثر اختلافات آب و هوا و عادات و رسوم و مقتضیات اقتصادی و سنن صناعتی بی اشکال نیست ولی از آنجائیکه اطمینان کامل حاصل است که بکار نباید بچشم مال التجاره نگریست عقیده دارند که در تنظیم اوضاع کار اسلوب و اصولی موجود است که کلیه مراکز صنعتی تا اندازه که با کیفیات مخصوصه شامله بر آنها وفق میدهد در اجرای آن ساعتی باشند و در بین این اسلوب و اصول فقرات ذیل در نظر دول متعاهده حائز اهمیت مخصوص بوده و وجوب آنها فوریست

1_ اصل اساسی سابق الذکر که کار را نباید مانند جنس یا مال التجاره نگریست.

2_ حق اجتماع چه برای کارگران و یا کارفرمایان بقصد اموری که مخالف با قوانین جاریه نباشد.

3_ ادای مزدی بکارگران که با آن بتوانند بطوریکه با زمان و مکان آنها مناسب باشد زندگی نمایند.

4_ هشت ساعت کار را در روز و یا چهل و هشت ساعت کار در هفته نصب العین قرار دادن و سعی نمودن در اجرای این ترتیب در هر کجا که هنوز معمول نیست.

5_ آسایش هفتگی اقلا بیت و چهار ساعت و در صورت امکان در روزهای یکشنبه.

6_ متروک ساختن کار اطفال و تحدید کار پسران و دختران بترتیبی که ادامه تعلیم و رشد و نمو جسمانی آنها تامین باشد.

7_ مراعات اصل مساوات در مزد برای یک مبلغکار معین بدون تشخیص بین مرد و زن.

8_ لازم است قواعدی که در ممالک برای مسئله کار بر قرار میگردد یک معامله اقتصادی منصفانه را درباره کلیه کارگزینی که مقیم قانون آن ممالک هستند تامین دارد.

9_ هر دولتی باید اداره تفتیشی که مشتمل بر عده از زنان نیز باشد ایجاد کند که وظیفه آن تامین اجرای قوانین و مقرراتی باشد که از لحاظ حمایت کارگران وضع گردیده است.

دول معظمه متعاهده بدون اینکه این اصول وقواعد را کامل و یا قطعی بدانند معتقدند که هادی سیاست جامعه ملل بوده و چنانچه از طرف اجتماعات صنعتی که عضو جامعه ملل هستند پذیرفته شده و بنظارت هیئت تفتیشیه مجری و معمول گردد در خیر و صلاح مستمر کارگران دنیا خواهد بود:

هر چند از مداقه در اصول مذکوره اساس و هدف سازمان بین المللی کار روشن میشود ولی قبل از توضیح تشکیلات سازمان بین المللی کار لازم است دو مطلب ذیل حل شود:

اول اینکه چرا و بچه دلیل دولتها حق دخالت و نظارت در مقررات و شرایط کار را دارند مگر نه اینستکه قرار دادکار یکی از اقسام قراردادهای پیش بینی شده در قانون مدنی است و مثل سایر عقود و قراردادها تابع قصد و رضای طرفین میباشد وقتیکه کارگر و کارفرما شرایط یکدیگر را پذیرفتند دیگر چه احتیاجی بوضع و تصویب شرای کار از طرف دولت دارد.

مطلب دوم آنکه بر فرض قبول دخالت دولت برای تنظیم شرایط کار بچه مناسبت شرایط مزبور باید بین المللی شده و بین تمام دول یکسان باشد. وبعبارت دیگر چه احتیاجی بوضع مقررات بین المللی کار و تشکیل سازمانی باسم سازمان بین المللی کار میباشد.

لزوم دخالت دولت در امور راجعه بکارگران از سه جهت ضرورت دارد:

1_ جهت فلسفی و ایده اولوژیک_ همه میدانند که بعد از اعلام آزادی افراد و الغای اصول بردگی و غلامی که در آن کار با خود غلام مورد معامله قرار میگرفت و معامله غلامان و بندگان بصورت معامله اشیاء بوقوع می پیوست و آیا یا مالک هر نوع کاریرا بسته یاتعداد مملوک و بنده از او مطالبه میکرد بعدها کار افراد انسانی بصورت اجاره مورد معامله قرار میگرفت.

در حقوق رم این نوع اجاره را اجاره اشخاص میگفتند Lacatuon Operarum که البته مختص افراد آزاد و غیر بنده بود و امروزه هم در بعضی قوانین مدنی مثل قانون مدنی ما باسم اجاره اشخاص دیده میشود ( ماده 512 قانون مدنی ایران در اجاره اشخاص کسی که اجاره میکند مستاجر و کسی که مورد اجاره واقع میشود اجیر و مال الاجاره اجرت نامیده میشود).

اجاره اشخاص یا قراردادهای کار که مطابق قوانین مدنی فقط مبتنی بر اصل قصد و رضای طرفین باشد از اواسط قرن نوزدهم مورد اعتراض فلاسفه اینقرن قرار گرفت_ جمله اعتراض این بود که مقررات راجعه برضایت طرفین در مورد قرارداد کار مثل سایر قراردادها وقتی صحیح و قابل قبول میشود که موضوع عقد یک شبی یا ماده بود در صورتیکه در قرارداد کار موضوع عبارتست از انجام یک کار یعنی نتیجه فعالیت قوای جسمی و فکری یکفرد انسانی و یک بشر.

شرایط مشکل و سنگین کار وقتیکه سلامتی کار را تهدید کند یا وقتیکه از نمو طفل و جوان کارگر جلوگیری کرده موجب فساد و سقوط نسل شود با شئون و شخصیت انسانی منافات دارد و بدینجهت معقول نیست که قرارداد کار فقط طبق قصد و رضای طرفین تنظیم گردد. بلکه کلیه دولتها بنا بوظیفه دوستی و بحکم عدالت خواهی وب رای جلوگیری از فساد بنسل باید با وضع شرایط صحیح کار در قرارداد کار دخالت داشتهباشد.

2_ جهت قضائی_ راست است که بر طبق اصول کلی قضائی رکن اساسی معاملات باید قصد و رضای طرفین باشد ولی قمصود از قصد و رضا عبارتست از قصد و رضای |آزادانه مقهور و معلول.

آیا طرفین قرارداد کار هر دو دارای اراده و قصد و رضای آزاد میباشند. یکطرف این قرارداد کارفرماست که دارای موقعیت اجتماعی مطمئن و محکم و اطلاعات و تعلیمات کامل و در هر حال صاحب سرمایه است که باو اجازه تحمل هرگونه خطری رامیدهد طرف دیگر قرارداد کارگری است بیسرمایه و بی سرپست که در آمد او منحصر بدستمزد روزانه اش برای تامین زندگی خود و عائله اش میباشد و مجبور است هر شرطی را برای ادامه حیات خود بپذیرد و بنابراین در قرارداد کار یکی از طرفین صاحب اراده آزاد نیست و برای حفظ تعادل دولت باید باوضع مقررات مخصوصه برای حمایت او در این قرارداد دخالت داشته باشد.

3_ جهت سیاسی_ هر یک از عوامل فلسفی و قضائی که گفته شد از راه مطبوعات بین کارگران ممالک مختلفه ترویج شده و چون تعداد کارگران در هر کشور محققاً از تعداد کارفرمایان بیشتر است لذا بوسیله انتخاب نمایندگی که منافع کارگران را تامین مینماید لزوم دخالت دولت در امور مربوطه بکار امروزه در تمام ممالک مورد تصویب واقع شده است.

ولی تنها دخالت دولت در تعیین شرایط کار کافی نبوده و بجهات ذیل امروزه مقررات کار صورت بین المللی بخود گرفته است:

1_ رفرم مقررات کار در یک کشور موجب میشود که اقتصاد ملی آن کشور نسبت بکشور دیگری که کارگرانش با شرایط سخت کار میکنند عقب بماند.

2_ بین المللی کردن مقررات کار همواره یکی از آرزوهای دیرین کارگران تمام دنیا بوده است. از سال 1866 تساوی حقوق کارگری در تمام دنیا بدون توجه بانیکه کارگر تبعه کدام کشور است مورد مطالبه کارگران قرار گرفته و بعلاوه کنگره های سند یکا لیست مخصوصاً کنگره برن برای تمام کارگرها را تصویب و تائید نمودند.

3_ بین المللی نمودن مقررات کار از لحاظ نگاهداری صلح جهانی بشرحی که در دیباچه اساسنامه سازمان بین المللی کار گفته و ذکر شده نیز مورد تصویب واقع شده است.

نظر بجهات فوق بین المللی نمودن مقررات کار از مدتها پیش مورد توجه علما و دولتها قرار گرفت و برای توجه بتحولی که در این راه پیش آمده است چهار دوره را باید در نظر گرفت.

1_ دوره اول_ بین المللی کردن مقررات کار ابتدا بطور خصوصی در قرن نوزدهم از طرف افراد پیشنهاد و توصیه شد. اول دفعه یکنفر انگلیسی بنام اون خرثد در طی یادداشتی که خطاب بنمایندگان اتحاد مقدس صادر شده بود این مطلب را پیشنهاد نمود. بعد از او در سال 1838 مسیحی Blanqui در سال 1840 paniel legrand وعده دیگری بطور خصوصی این فکر را تائید نمودند در سال 1889 دولت سوئیس پیشنهاد نمود که در برن کنفرانسی در خصوص وضع مقررات بین المللی کار تشکیل گردد ولی امپراطور آلمان گیوم دوم از نظر آشتی با سوسیالیست ها بجای دولت سوئیس اولین کنفرانس بین المللی را برای مطالعه مقررات کار در برلین تشکیل داد. (15 ماه مه 1890)

3_ دوره دوم با تاسیس اتحادیه بین المللی برای حمایت قانونی کار گران در سال 1900 مسیحی مرکز بین الملی کار در بال بعد از چندی دو کنفرانس بین المللی با پشتیبانی دولت سوئیس یکی در سال 1909 و دیگری در 1906 در برن تشکیل گردید و نتیجه ان تصویب دو مقاله نامه یکی راجع بکار زنان و دیگری در خصوص منع استعمال فسفر سفید در کارخانجات کبریت سازی گردید.

3_ دوره سوم با فعالیت سازمان بین المللی کار از سال 1919 شروع میشود_ در کنفرانس صلح پاریس کمیسیونی برای تهره مقررات بین المللی کار تشکیل شد. کمیسیون تقاضای تشکیلات کارگری را اجابت کرده و تاسیس سازمان بین المللی کار را پیشنهاد کرد و در عهدنامه صلح و رسای مورد تصویب قرار گرفت.

4_دوره چهارم با تصویب منشور ملل متفق در 26 ژوئن 1945 در سان فرانسیسکو شروع میشود_ در طی دوره جنگ دوم دولتهای متحد پیش بردند که اساس تشکیلات جدید بین المللی باید از بین بردن علل سیاسی و اقتصادی و اجتماعی جنگ باشدو طرح تهیه شده در کنفرانس دمبارتن اکس منجر بتاسیس سازمان ملل متحد گردید که سازمان بین المللی کار بشرح منشور ملل متحد یکی از موسسات تخصصی آن بشمار میرود.

تشکیلات سازمان بین المللی کار

سازمان بین المللی کار شامل سه قسمت اصلی است: دفتر بین المللی کار_ هیئت مدیره _ کنفرانس بین المللی کار.

1_ دفتر بین المللی کار_ دفتر بین المللی کار گه در حقیقت دبیرخانه سازمان بین المللی کار است یک مرکز جهانی مطالعات و مشاوران و انتشارات کارگری است. هردولت یا هر موسسه کارفرمائی و یا هر موسسه کارگری که علاقه و احتیاج بحل یک مسئله اجتماعی داشته باشد میتواند بدانجا مراجعه کرده و از طرق مختلفی که راجع بحل آن مسئله در ممالک دیگر اتخاذ شده استاطلاع حاصل نموده و ازنظریات متخصصین آن استفاده نماید کمک و نظریات مشورتی دفتر بین المللی کار برای هر یک از دول ممکن و میسر است فی المثل تا کنون دولتهای کانادا_ چین_ فرانسه_ مصر_ انگلستان_ ونزوئلا استفاده های زیاد از اینراه برده اند.

اولین مدیر دفتر بین المللی کارالبرت تومای فرانسوی بود که تا هنگام مرگ خود یعنی تا سال 1932 در این شغل باقی ماند_ مدیریت دفتر بین المللی کار فعلا با آقای داوید مرس معاون سابق وزارت کار آمریکاست که در سال گذشته باین سمت منصوب گردید. مقر دفتر بین المللی کار شهر ژنو در سویس میباشد ولی در مرکز بعضی از کشورها دفتر بین المللی کار دارای شعبات و نمایندگیها میباشد_ امرزو شصت و یک دولت ازدولتهای دنیا عضو این موسسه یمباشند و کارمندان دفتر بین المللی کار فعلا از تبعه تقریباً چهل دولت هستند ولی کارمندان مزبور کارمند بین المللی بوده و بهیچوجه مامور و مستخدم دولت متبوع خود نیمباشند و مجبورندوظایف محوله را در نهایت بیطرفی و بنفع تمام دول عضو انجام دهند_ دفتر بین المللی کار دارای انتشارات زیاد میباشد از جمله مجله(بین المللی) کار که هر ماه یکشماره ان منتشر میگردد و دیگر اطلاعات اجتماعی که قبل از جنگ دوم هفتگی بود و اینک ماهی دو بار بطبع میرسد و دیگر ( مجموعه قوانین) که شامل متن قوانین مهم اجتماعی ممالک مختلفه است و مرتباً بسه زبان فرانسه وانگلیسی و اسپانیولی منتشر میگردد و نیز ( سالنامه امار کارگری) و سلسله انتشارات علمی و فنی در زیر عنوان (مطالعات و اسناد) تقریباً تمام انتشارات بدو زبان و بعضی اوقات هم بسه زبان فرانسه و انگلیسی و اسپانیولی منتشر میگردد.

2_ هیئت مدیره _ هیئت مدیره وظیفه اش نظارت و بازرسی در کلیه فعالیتهای دفتر بین المللی کار_ تهیه و بودجه_ تعیین مدیر کل_ تعیین دستور جلسات سالیانه کنفرانس وقتیکه این دستور از طرف خود کنفرانس پیش بینی و تصویب نگردیده است میباشد. هیئت مدیره از شانزده نماینده دول _ هشت نماینده کار فرمایان و هشت نماینده کارگران تشکیل میگردد.

3_ کنفرانس بین المللی کار_ کنفرانس در حقیقت یا پارلمان جهانی است که در آن از مسائل اجتماعی و آنچه مروبط بکار گراست بحث میگردد برای شرکت در جلسات سالیانه کنفرانس از طرف هر یک از دولتها یک هیئت معرفی میگردد و هر یک از این هیئت ها از دو نماینده دولت یک نماینده کار فرما و یک نماینده کارگر و بقدر لزوم مشاورین تشکیل میشود.

کنفرانس بین المللی کار باین نمایندگان که هر کدام در کشور خود وظیفه حل امور اجتماعی را دارند مجال میدهد که بملاقات یکدیگر نائل آمده و در کرسی خطابه عقاید و اطلاعات خود را راجع باصلاحات اجتماعی بیان نمایند بعلاوه کنفرانس یک وظیفه قانون گذاری دارد که عبارتست از تهیه و تدوین اصول قواعد بین المللی کار که هر یک از دول باید آنها را اساس و مبنای مقررات اجتماعی خود قرار دهد. و از آنجا که این قواعد و اصول از روی تحقیقات و مطالعات کامل در دفتر بین المللی کار تهیه شده و با مباحثات کامل در کنفرانس کار تکمیل گردیده و با اکثریت دو ثلث آراء نمایندگان کنفرانس بتصویب رسیده است لذا در حقیقت میتوان گفت که اصول مزبور از طرف عموم جانبازان وضع شده است.

تصمیمات کنفرانس بیکی از دو صورت میباشد: مقاوله نامه_ توصیه نامه.

تصمیمات مزبور بمجرد تصویب کنفرانس صورت قانونی پیدا نکرده بلکه برای دولتها این تکلیف را ایجاد میکند که آنها را بمجالس مقننه خود پیشنهاد نمایند_ هر وقت که کشوری یکی از این مقاوله نامه ها یاتوصیه نامه ها را پذیرفت آنوقت دولت باید انرا بموقع اجرا گذارده و بعلاوه هر ساله گزارش راجع بجریان اجراء آن بدفتر بین المللی کار ارسال دارد مجموع این گزارشات همه ساله از طرف دفتر در معرض مطالعه و مراجعه نمایندگان مختلفه قرار داده خواهد شد.

سازمان بین المللی کار و جنگ دوم جهانی- در طی دوره جنگ اخیر با اینکه اغلب موسسات بین المللی از فعالیتهای خود دست کشیدند سازمان بین المللی کار همچنان فعالیتهای اجتماعی خود را تعقیب میکرد. فقط در تشکیل کنفرانسهای سالیانه بعلت اشکالات حاصله برای مسافرت چندی توقف ایجاد شده. معذالک در سال 1942 کنفرانسی در نیویورک بمشارکت 34 دولت و در سال 1944 که بیست و پنجمین سال تاسیس سازمان بود کنفرانس سالیانه با مشارکت 41 دولت در شهر فیلادلفی منعقد شده در فیلادلفی نمایندگان عضو سازمان لازم شمردند مجدداً موضوع و مقاصد سازمانرا بدنیا اعلام نمایند و بدین منظور اعلامیه معروف فیلادلفی که اصول ان بطور خلاصه ذیلا ذکر میگردد از طرف کنفرانس تصویب و منتشر شد:

اعلامیه فیلادلفی_ اعلامیه راجع بموضوع و مقاصد سازمان بین المللی کار:

الف_ کنفرانس اصول اساسی سازمان را مجددا؟ً بشرح ذیل تائید میکند:

1_ کار کالای تجارتی نیست

2_ آزادی گفتار و اجتماعات شرط اصلی ترقی با دوام است.

3_ فقر در هر کجا باشد موجد خطر برای رفاهیت عمومی است.

4_ مبارزه با استیصال در میان هر یک از ملل باید با انرژی خستگی ناپذیری ادامه یابد.

ب_ با اعتقاد باین امر که تجربه کاملا صحت اصل غائی سازمان بین المللی کار را که بموجب آن دوام صلح جز با اجرای عدالت اجتماعی ممکن نیست مسلم ساخته است کنفرانس مراتب زیر را تائید میکند.

1_ هر یک از افراد بشر قطع نظر از تفاوت های نژادی_ مذهبی و جنسی حق دارد پیشرفتهای مادی و معنوی و درا در آزادی و امنیت اقتصادی کامل ادامه دهد.

2_ تحصیل شرایطی که برای رسیدن باین نتیجه لازم است باید اساس سیاست اجتماعی ملی و بین المللی قرار گیرد.

3_ کلیه برنامه ها و تدابیر عملی ملی یا بین المللی مخصوصاً آنچه مروبط باقتصاد و مالیه است باید با توجه اصل مذکور اتخاذ و اجرا گردد.

4_ مطالعه و تهیه برنامه ها وتدابیر عملی مذکور از لحاظ بین المللی وظیفه اداره بین المللی کار است.

ج _ کنفرانس وظیفه رسمی سازمان بین المللی کار را چنین تشخیص میدهد که باجرای برنامه های ذیل در بین ملل مختلفه کمک و معاضدت نمایند

1_ ایجاد کار و ترقی سطح زندگی

2_ بکار گماردن کارگران در کارهائیکه مطابق میل آنهاست و میتوانند در انها مهارت خود را بمنصه ظهور برسانند و بدین طریق کمک ببهبود وضع عمومی.

3_ تسهیل وسائل انتقال کارگران برای نیل بهدف فوق.

4_ امکان مشارکت عدلانه برای هر کس در حاصل دسترنج خود و تامین دستمزد حداقل.

5_ تامین حق مذاکرات جمعی و همکاریهای کارگران و کارفرمایان و همچنین تشریک سماعی کارگران و کارفرمایان در اجرای سیاست اجتماعی و اقتصادی.

6_ توسعه اقدامات در راه استقرار امنیت اجتماعی بمنظور تامین درآمد مناسب.

7_ حمایت کامل از زندگانی و سلامتی کارگران در هر شغل و حرفه

8_ حمایت اطفال و زنان باردار.

9_ اقدامات لازمه برای تغذیه و سکونت و فرهنگ و وسائل راحتی کارگران.

د_ نظر باینکه بنا باعتقاد امضاء کنندگان استفاده بیشتر و وسیعتر از تمام منابع تولیدی دنیا که برای ایجاد هدفهای مندرج در فوق لازم است جز باقدامات جدی و نقشه های اصلاحی ملی و بین المللی میسر نیست لذا کنفرانس همکاری تام و تمام سازمان بین المللی کار را باهر موسسه بین المللی که اجراء هر یک از اقدامات مذکوره را جزء وظیفه خود بنداند برای تامین بهبود وضع زندگی تمام ملل دنیلا اعلام میدادر.

هـ_ کنفرانس تائید میکند که اصول مندرج در این اعلامیه مللی در میان هر یک از ملل دنیا کاملا قابل اجرا بوده و اگر در طرز اجراء آن باید مدارج و پیشرفتهای اجتماعی و اقتصادی ر ملت بخصوص مورد نظر قرار گیرد ولی در اجراء تدریجی آن چه در بین مللی که هنوز موفق باداره خود نگردیده و یا آنهائیکه اختیار و سرنوشت خود را در دست دارند کلیه ملل متمدن دنیا علاقمند و ذینفع میباشند.

قراردادهای بین المللی کار

تا شروع جنگ دوم جهانی کنفرانس بین المللی کار بیست و پنج دفعه تشکیل گردیده و جمعاً 67 فقره قرارداد بین المللی بشرح ذیل تصویب نموده است:

دوره اول کنفرانس در سال 1919:

1_ قرارداد راجع بساعات کار در صنعت و اینکه مدت کار نباید از هشت ساعت در روز چهل و هشت ساعت در هفته تجاوز نماید.

2_ لزوم ایجاد ادارات استخدام عمومی.

3_ کارگران زن شش هفته قبل از وضع حمل و شش هفته بعد از آن نباشد در موسسات صنعتی و تجارتی کار کنند_ حقوق مدتهای مذکور باید بآنها پرداخته شود.

4_ کارکردن زن در شبها ممنوع است.

5_ کارکردن اطفالی که سن آنها کمتر از 14 سال است در موسسات صنعتی ممنوع است.

6_ کار اشخاص کمتر از هیجده سال شبها در موسسات صنعتی ممنوع است.

7_ استعمال گوگرد سفید در کارخانجات کبریت سازی ممنوع است. دوره دوم کنفرانس در سال 1920:

8_ جوانانی که سن آنها کمتر از چهارده سال است از کارکردن در کشتیها ممنوع اند.

9_ بملوانانی که کشتی آنها غرق میشود باید حقوق روزهای بیکاری پرداخته شود.

10_ برای تهیه کار جهت ملوانان باید ادارات مجانی تاسیس شود دوره سوم کنفرانس در سال 1921:

11_ اطفالی که سن آنها کمتر از 14 سال است از کار کردن در موسسات کشاورزی ممنوعند مگر اینکه اینکار لطمه بتحصیلات آنان وارد نسازد.

12_ کارگران کشاورز راجع بحق تشکیل اتحادیه دارای همان حقوق کارگران صنعتی میباشند.

13_ قوانین راجعه بجبران ضررهای ناشیه از کار باید شامل کارگران کشارزی نیز بشود.

14_ استعمال (سفیداب سمی شیخ) در رنگ آمیزی داخلی عمارات ممنوع است.

15_ هر کارگر صنعتی باید یکروز در هفته تعطیل داشته باشد.

16_ اشخاصیکه به 18 سالگی نرسیده اند از کارکردن در کشتیها قسمت تون تابی وذغال کشی ممنوع اند.

17_ هر جوانی که در کشتی کار میکند و سن او از 18 کمتر است هر ساله باید گواهی نامه بهداشتی ارائه دهد.

در سالهای 1922 و 1923 و 1924 که سه دوره میشود کنفرانس برای رسیدگی بنتایج حاصله از اجرای قراردادهای مصوبه در فوق از تصویب قراردادهای جدید خودداری کرد.

دوره هفتم کنفرانس در سال 1925:

18_ کارگران برای جبران خساراتی که بسبب کار بآنها وارد میشود حق دریافت خسارات دارند.

19_هر کارگری که بسبب شغل خود مریض شود حق دریافت خسارات دارد.

20_ حق دریافت خسارات برای عموم کارگران چه تبعه داخله و چه تبعه خارجی مساوی اتس.

21_ کارگران در نانوائی هنگام شب ممنوع است.

دوره هشتم کنفرانس در سال 1926:

22_ دربازرسی مهاجرین در کشتی بایدتسحیل کرد.

دوره نهم کنفرانس در سال 1927:

23_ قراردادهائی که با ملوانان منعقد میگردد از لحاظ مقررات و اجرای باید یکسان باشد.

24_ ملوانانی را که در هنگام اعتبار قرار یا هنگام انقضای آن دوره خدمتشان سپری میشود باید بمحل اقامت خود برگرداند.

دوره دهم کنفرانس در سال 1927:

25_ بیمه کارگران سنعتی و بازرگانی و خدمه و نوکر در مقابل بیماری باید اجباری باشد.

26_ بیمه کارگران کشاورزی نیز با ترتیبات خاصی باید اجباری گردد.

روزه یازدهم کنفرانس در سال 1928:

27_ برای شعب صنعت که بکار گر مزد کافی داده نمیشود باید تعرفه حداقل تنظیم گردد.

دوره دوازدهم در سال 1929:

28_ وزن بسته های کالا و عدلهائی که با کشتی حمل میشود باید روی بسته قید گردد.

29_ کارگرانیکه در بندر و کشتی مامور سوار و پیاده کردن کالا هستند باید در مقابل خطرات تامین داتشه باشند.

دوره سیزدهم کنفرانس 1930:

درایندوره کنفرانس کار منحصراً بمسائل بحری و امور مربوط بملوانان پداخته و تصمیم گرفت که چهار مسئله مهم در باب اصلاح حال ملوانان در دستور یکی ازدوره های آتیه خود وارد نماید.

دوره چهاردهم کنفرانس در سال 1930:

30_ کار اجباری بومیان در ممالک مستعمره ممنوع است.

31_ مدت کار کارمندان تجارتخانها و دفترخانها باید از هشت ساعت در روز و چهل و هشت ساعت در هفته تجاوز ننماید.

دوره پانزدهم در سال 1932:

32_ خدمت کارگران در معادن زیرزمینی از هفت ساعت و چهل و پنج دقیقه در روز نباید تجاوز نماید.

دوره شانزدهم کنفرانس در سال 1932:

33_ اطفالی را که سن آنها کمتر از چهارده سال است و اطفالی را که مشمول قانون اموزش اجباری هستند نباید در کارهای صنعتی قبول نمود.

دوره هفدهم کنفرانس در سال 1933:

34_ قرارداد راجع بموسسات کاریابی مجانی.

35_ قرارداد راجع به بیمه اجباری ایام پیری کارگران صنعتی

36_ قرارداد راجع به بیمه اجباری ایام پیری کارگران کشاورزی

37_ قرارداد راجع به بیمه کارگران علیل و از کارافتاده در صنعت

38_ قرارداد راجع به بیمه اجباری کارگران علیل و از کارفتاده کشاورزی.

39_ قرارداد بیمه اجباری مرگ در مورد کارگران صنعتی

40_ قرارداد بیمه اجباری مرگ در مورد کشاورزان.

دوره هیجدهم کنفرانس در سال 1934:

41_ قرارداد راجعه بکار زنان در شب

42_ قرارداد راجعه بجبران خسارات امراض ناشیه از کار

43_ قرارداد راجع به مدت کار در کارحانجات شیشه سازی

44_ قرارداد راجع به حقوق اشخاص بیکار

دوره نوزهم کنفرانس در سال 1935:

45_ قرار داد راجع باشتغال زنان در کارهای زیرزمینی و هر نوع معدن.

46_ قرارداد راجع به محدودیت ساعات کار در معادن ذغال

47_ قرارداد راجع بتخفیف مدت مار در هفته بچهل ساعت

48_ قرارداد راجع بتاسیس یک رژیم بین المللی در خصوص حق بیمه مرض_ پیری و مرگ

49_ قراترداد راجعه بتخفیف مدت کار در کارخانجات بطری سازی دوره بیستم کنفرانس در سال 1936:

50_ قرارداد راجع به تنظیم بعضی سیستم های بسیج کارگران.

51_ قرارداد راجع به تخفیف مدت کار در امور عمومی

52_ قرارداد راجع به تعطیلات سالیانه با حقوق

دوره بیست و یکم کنفرانس در سال 1936:

53 قرارداد راجع به حداقل استعداد شغلی مامورین و افسران بحریه تجارتی

54_ قرارداد راجع بتعطیلات سالیانه با حقوق ملوانان

55_ قرارداد راجع به وظایف جهازگیر کشتی در مورد حوادث یا مرگ کارگران.

56_ قرارداد راجع به بیمه امراض کارگران دریائی

57_ قرارداد راجع به بیمه کار در کشتی

دوره بیست و دوم کنفرانس در سال 1936:

58 قرارداد راجع بتعیین حداقل سن اطفال کارگر در کشتی

59_ قرارداد راجع بتعیین حداقل سن اطفال در کارهای صنعتی

دوره بیست و سوم کنفرانس در اسل 1937:

60_ قرارداد راجع بتعیین حداقل سن اطفال در کارهای غیر صنعتی

61_ قرارداد راجع بتخفیف مدت کار در صنایع نساجی

62_ قرارداد راجع بمقررات تامینی در صنایع ساختمانی

دوره بیست و چهارم کنفرانس در سال 1938:

63_ قرارداد راجع باحصائیه های دستمزد و ساعات کار در عمده ترین صنایع معدن و صنایع دستی و کشاورزی

دوره بیست و پنجم کنفرانس در سال 1939:

64_ قرارداد راجع به قرار دادهای کتبی کارگران بومی

65_ قرارداد راجع به مقررات جزائی در خصوص تخلفات کارگران بومی از قرارداد کار

66_ قرارداد راجع به تجهیز و بکارگماردن و شرایط کارگران مهاجر

67_ قرارداد راجع به مدت کار و استراحت در حمل و نقل زمینی این بود آنچه که در ظرف سه ربع ساعت راجع بیکی از مهمترین تشکیلات بین المللی و اقدامات آن ممکن بود سخن گفت ولی قبل از ختم عرایض خود ناچارم توجه هموطنان عزیزم را بیک نکته اساسی جلب کنم و آن اینستکه اگر کشور ما از ابتدای تاسیس جامعه ملل و سامزان ملل متفق تا امروز همواره در اجرای تصمیمات بین المللی ساعی و کوشا بوده و وفا دارای خود را نسبت باساس تشکیلات بین المللی به ثبوت رسانیده است متاسفانه در اجرای تصمیمات سازمان بین المللی کار که از لحاظ اصلاحات داخلی و تامین عدالت اجتماعی بدون تردید اهمیت آن تصمیمات بیش از هر چیز دیگر بوده کاملا کوتاهی نموده و بتعهدات بین المللی خود در این قسمت ایفاء نکرده است.

از هشتاد و چند مقاوله نامه بین المللی کهراجع بهبود اوضاع کارگران و کشاورزان بتصویب کنفرانسهای بین المللی کار رسیده و در غالب آنها هم دولت ایران مشارکت داشته متاسفانه تا کنون یکی هم به تصویب مجلس شورایملی نرسیده و اجرا نشده است در صورتیکه دور افتاده ترین ممالک و کوچکترین آنها از قبیل البانی _ افغانستان_ کوبا ولو کزامبورک عمده آنها را تصویب کرده و بموقع اجرا گذارده اند و البته این ترتیب بار یکشور کهن سالی مانند کشور عزیز ما که همه روزه در آن سخن از اوضاع اسفناک کارگر و کشاتورز و فقدان عدالت اجتماعی میشود زیبنده و برازه نیست.

امیدواریم در اینموقع که بتوجهات ملوکانه و همت مجلس شورایملی قانون کار بتصویب رسیده و وزارت کار تاسیس گردیده است و بالاخره در این روزهای که قبل از هر چیز باید باصلاح اوضاع اجتماعی ایران توجه شود بزرگان قوم و جوانان پاک سرشت ایرانی و مخصوصاً نمایندگان مجلس شورایملی کمک نموده با تصویب و اجرای مهمترین قرارداد فوق الاشعار رضای خلق و خالق را فراهم ساخته و هم باعتبرات بین المللی کشور عزیز ما بیفزایند