در اخلاق و آداب قضاوت

مهمترین وظیفه دستگاه قضایی اجرای عدالت و اقامه‌ حق و دفع باطل است، اما انجام این وظیفه تا حد زیادی به اخلاق و آداب مربوط به قضاوت بستگی دارد و اگر عدالت، روح قضاوت است، اخلاق و آداب قضا، روح عدالت به شمار می‌آید.
بر پایه‌ تعالیم اسلام، قاضی هرگز به مقام والای داوری نمی‏‌رسد و مظهر عدل الهی نمی‌گردد و جایگاه حقوقی خود را نمی‌یابد مگر این‌که به علم و ادب آراسته گردد. اخلاق و آداب قضاوت در اسلام از شرع انور گرفته شده است و با دقت در آیات قرآن کریم و روایات صادره از پیامبر اسلام و اهل بیت ایشان (علیهم‌‏السلام) و با مراجعه به کتابهای فقهای اسلامی، می‌‌توانیم اخلاق و آداب قضای اسلامی ‌را استنباط و استخراج کنیم. بر همین اساس است که می‌بینیم قاضیِ مؤدّب به اخلاق و آداب قضا، بر خط اعتدال حرکت می‌‌کند، رفتار او با اصحاب دعوی یکسان است، در قضاوت نرم و ملایم است، اما ضعف از خود
نشان نمی‏‌دهد.
از مراجعه‌ پیاپی اصحاب دعوا خسته نمی‏‌شود و به ستایش متملِّقان وقعی نمی‌نهد و تحت نفوذ هیچ کس قرار نمی‌گیرد، گرچه از مشورت عالمان و متخصصان متعهد بهره‌‌مند می‌گردد.
حجت‌الاسلام محمدکاظم بهرامی- منبع: خبرگزاری فارس