حقوق خانواده در دوران جاهلیت

به‌طورکلی در عرب جاهلیت، هدف از تشکیل خانواده; مانند هر جامعه دیگرِ آن زمان، تناسل و توالد بود و در کنار این امر، تألیف بین قبایل از طریق مصاهره[ دامادی] نیز ازجمله اهداف پایه‌گذاری خانواده بوده است; به‌طوری‌که از تاریخ ازدواج، زوجه ضمن داخل شدن در ولایت و سلطه زوج به قبیله او نیز عملاً انتقال می‌یافت.
در عقد ازدواج معمولی و عادی; مانند امروز، رضایت ولیّ زوجه و پرداخت مهر و فقدان سبب تحریم، ازجمله شرایط مهم و اساسی عقد نکاح بود. در این دوره، علاوه بر نکاح عادی که شرایط اساسی آن ذکر گردید.
انحلال نکاحِ عادی در این دوره از طریق طلاق صورت می‌گرفت که اختیار طلاق صرفاً به دست مرد بوده و زن تنها در صورت شرطِ این امر در عقد، می‌توانست از این اختیار بهره‌مند گردد که این توسط امر زنان صاحب شرف و قدر انجام می‌شد. انجام طلاق نیاز به تشریفات خاصی نداشته و حتی می‌توانست به‌صورت شفاهی صورت گیرد.
اسباب دیگری نیز برای انحلال نکاح در آن زمان وجود داشته که عبارتند از: خلع، ایلاء، ظهار و مرگ. در این دوره، برای ازدواج مجدد بعد از انحلال نکاح، زن بایستی عده نگاه می‌داشت و مدت آن در صورت مرگ شوهر، یک سال تمام بوده است. برگرفته از: فصلنامه میقات حج – پاییز 1376، شماره 21 – سرگذشت عدالت و قضا در عربستان سعودی- منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه