تحلیل استثنائات اصل لزوم در قراردادهای حقوق مدنی با نگاهی ویژه به قراردادهای نفتی دولت ایران با شخص حقیقی و حقوقی خارجی

تحلیل استثنائات اصل لزوم در قراردادهای حقوق مدنی با نگاهی ویژه به قراردادهای نفتی دولت ایران با شخص حقیقی و حقوقی خارجی

عنوان: لزوم، در قراردادهای نفتی بین‌المللی

نویسندگان: دکتر منوچهر توسلی نایینی،‌ عبدالرحمن افشاری،‌ سمانه سادات حسینی

چکیده

هدف از این نوشتار آن است که بر مبنای یک تحلیل مقایسه‌ای بین قراردادهایی که در چارچوب قانون مدنی منعقد می‌شود و قراردادهای نفتی بین‌المللی که یک‌طرف آن شخص حقیقی یا حقوقی خارجی و طرف دیگر دولت حاکم است به بررسی میزان لزوم و پایبندی طرفین قرارداد به مفاد آن بپردازیم و به این سؤال پاسخ دهیم که آیا موارد استثنای اصل لزوم در قراردادهای نقتی مشابه موارد استثنای سایر قراردادها است یا خیر؟ در حقوق ایران اصل بر لزوم قراردادها است و امکان فسخ عقد،‌ استثنایی و خلاف اصل قلمداد می‌شود. با بررسی جایگاه اصل لزوم در قراردادهای نفتی متوجه می‌شویم که در این قراردادها به‌طور عموم شرایطی موجود است که در صورت تخلف هر یک از طرفین از شرایط ذکرشده در قرارداد، طرف دیگر این حق را دارد که قرارداد را فسخ کند؛ اما این حق محدود به مواردی است که به‌صورت مجزا در قرارداد ذکرشده است. با توجه به نتایج این تحقیق به دلیل جایگاه و اهمیت بسیار بالای قراردادهای نقتی و این‌که هر قرارداد نفتی متضمن هزینه‌های هنگفتی برای طرفین است به نظر می‌رسد اصل لزوم و استثنائات آن در قراردادهای نقتی محدودتر از سایر قراردادها است.

کلیدواژگان: قانون مدنی، قراردادهای نفتی

ماهنامه انرژی خاورمیانه امروز، سال دوم، شماره 11 و 12، تیر و مرداد 1395