نویسنده: سمیرا متقی
چکیده
پژوهش حاضر بر آن است تا با رویکردی تحلیلی- توصیفی و با استفاده از تکنیکهای مدل‌سازی، به بررسی وضعیت اقتصاد جرم به صورت عام و تأثیر شاخصهای اقتصادی- اجتماعی بر قاچاق مواد مخدر به صورت خاص بپردازد و به این منظور کشور ایران را به‌عنوان منطقه مابین قطبهای جرم‌خیز از حیث مواد مخدر، در دوره زمانی ١٣٨٠ تا ١٣٩٢، مورد بررسی قرار دهد. نتایج حاصله از تحقیق گویای این است که: بر اساس مدل مفهومی تحقیق، متغیرهای بیکاری، درآمد سرانه، ضریب شهرنشینی، از مهم‌ترین معیارهای تأثیرگذار بر قاچاق مواد مخدر در کشور ایران می‌باشند که در این میان، به جز شاخص شهرنشینی، سایر شاخصها از معنی قابل قبولی، برخوردار بودند، به صورتی که، بیکاری تأثیر مثبت و کاهش میزان فقر و درآمد سرانه، تأثیر منفی و به ترتیب، بیشترین تأثیر را بر قاچاق مواد مخدر در کشور ایران داشته‌اند؛ بعلاوه، افزایش درآمد سرانه در کشور، از طریق کاهش بیکاری و فقر در جامعه، موجب حرکت کمتر به سمت قاچاق مواد مخدر شده که این عامل خود در جهت بهبود رفاه مؤثر می‌باشد و همین امر، سیکل فزاینده‌ای را در جهت توسعه کشور فراهم می‌کند.
کلیدواژگان: اقتصاد جرم، قاچاق مواد مخدر
فصلنامه کارآگاه، شماره 36، پاییز 1395