مبانی رجوع بیمهگذار به بیمهگر اتکایی (با تأکید بر آرای دادگاههای آمریکا)
مبانی رجوع بیمهگذار به بیمهگر اتکایی (با تأکید بر آرای دادگاههای آمریکا)
مبانی رجوع بیمهگذار به بیمهگر اتکایی (با تأکید بر آرای دادگاههای آمریکا)
نویسندگان: محسن ایزانلو؛ حسن پاک طینت
چکیده
شرکتهای بیمه معمولاً بخشی از تعهدات خود را نزد شرکتهای دیگری بیمۀ اتکایی میکنند. دراین حالت، پرسش این است که در صورت بروز خسارت، آیا بیمهگذار حق رجوع به بیمهگر اتکایی را دارد یا نه؟ پاسخ مرسوم به این پرسش، مسئولیت نداشتن بیمهگر اتکایی در برابر بیمهگذار است؛ اصل نسبی بودن قراردادها، مانع از رجوع بیمهگذار به بیمهگر اتکایی است. باوجوداین، دادگاهها در کشورهای مختلف، بهویژه ایالاتمتحدۀ امریکا، با استناد به مبانی گوناگون، رجوع بیمهگذار به بیمهگر اتکایی را به رسمیت شناختهاند؛ بهویژه در فرض ورشکستگی بیمهگر واگذارنده. موضوع این مقاله بررسی مبانی اینگونه رجوع است.
کلید واژگان: اصل نسبی بودن؛ انصاف؛ بیمهگذار؛ بیمهگر واگذارنده؛ بیمهگر اتکایی؛ بیمۀ غرامت؛ بیمۀ مسئولیت؛ دعوای مستقیم؛ لا ضرر
منبع: سایت نشریه
فصلنامه حقوق؛ دوره 46، شماره 2، تابستان 1395