سفارش ( ۳ )

سید روح الله مصطفی نژاد موسوی – رئیس شعبه 102 کیفری دو دماوند

نمی‌دانم چرا سفارش کردن رو کاری خلاف عرف و رویه قضایی و تخلف انتظامی می‌دانند. یکی از همکاران به شوخی بیان می‌کرد که اصلاً بنای سفارش کردن را خدا گذاشته است . گفتم یعنی چه؟

فرمودند. ببینید مگر ما بحث توسل نداریم. مگر ما بحث شفاعت را نداریم. مگر آن دنیا یکی از درجات پیامبران و امامان شفاعت کردن نیست. مگر پیامبر از خداوند اجازه‌ی شفاعت کردن از امتش را از خداوند نخواست و … والا من نفهمیدم درست می‌گوید یا نه. ولی مطمئنم که یه فرق‌هایی بین شفاعت کردن و سفارش کردن هست. یاد موضوعی افتادم. در استان خوزستان که خدمت می‌کردیم یکی از سنتها و روش‌هایی که در خیلی از وقت‌ها جواب می‌داد متوسل شدن به شیوخ و خوانین بود. قبلاً و حتی همین الان شیوخ و خوانین از احترام زیادی برخوردارند و کسانی که بتوانند از این ظرفیت به‌خوبی استفاده کنند واقعاً در کار خود موفق خواهند بود. متوسل شدن طرفین به شیوخ و خوانین برای حل‌وفصل موضوع و حتی متوسل شدن مسئولین به این افراد ظرفیت خوبی برای حل مشکلات و معضلات قضایی و غیر قضایی خواهد بود. چه بسیار اختلافات قومی و قبیله‌ای که توسط همین افراد به‌خوبی حل‌شده و باری را از دوش دادگستری و حتی حکومت برداشتند. ولی آنچه که نباید در خصوص این بحث فراموش کرد این است که سفارش کردن و سفارش پذیر بودن شمشیر دو لبه‌ای است. سفارش کردن و سفارش پذیر بودن همان‌قدر که می‌تواند خوب باشد همان‌قدر هم می‌تواند بد باشد. زیاده‌روی در این بحث درهرحال زشت و ناپسند است و حتی ممکن است ما در مظان اتهام قرار بگیریم.