خشونت در مدارس!
خشونت در مدارس!
خشونت در مدارس!
در سالهای اخیر انجام کارهای خشونتآمیز بر ضد نوجوانان دیگر، مورد توجه عموم قرارگرفته است. بعضی افراد معتقدند این مشکل ناشی از بازیهای ویدیویی، خشونت در تلویزیون و چیزهای دیگر است.
اما عامل اصلی این خشونت عدم نظارت والدین و یا عدم حضور آنان در کنار کودکان در دوران کودکی فرزندشان است.
اغلب کودکان و نوجوانانی که رفتاری خشونتآمیز نشان دادهاند از خانوادههایی غیر منسجم بودهاند و یا والدینشان بر کارهای آنها نظارتی نداشتهاند. با آنکه این نکتهها بیانگر افزایش احتمال رفتارهای خشونتآمیز و پرخاشگرانه در دوران نوجوانی است؛ اما بعضی از نوجوانانی که نسبت به دانش آموزان دیگر در مدرسه خشونت نشان میدهند پیشینه خشونت و مسایل خشونتآمیز ندارند. این نوجوانان عزتنفس پایینی دارند بنابراین عوامل شخصیتی نوجوان را نیز باید در نظر گرفت. پیشبینی رفتارهای افراد از روی عوامل شخصیتیشان کار سادهای نیست.اغلب موارد نوجوانانی که تنها هستند دوستان کمی دارند و یا کمتر با همسالان خود در ارتباط هستند؛ بیشتر در معرض رفتارهای خشونتآمیز قرار دارند. نوجوانانی که در معرض رفتارهای خشونتآمیز قرار دارند اعتمادبهنفس چندانی ندارند و از نظر اجتماعی در موقعیت مناسبی نیستند. این افراد خشم زیادی از خود نشان میدهند. وقتی این خصوصیات همراه با عوامل دیگری چون ناهماهنگی اجتماعی، رابطه بافرهنگی حاشیهای یا تفکری غیرمعمول به چشم میخورند، زنگ خطر به صدا درمیآید و در بعضی موارد والدین باید مداخله کنند. منبع: برگرفته از کتاب کلیدهای رفتار با نوجوانان، نوشته دکتر مسعود حاجیزاده، اکرم قیطاسی