بررسی فقهی حقوقی فاضل دیه از دیدگاه ماده 360 قانون مجازات اسلامی سال 1392

بررسی فقهی حقوقی فاضل دیه از دیدگاه ماده 360 قانون مجازات اسلامی سال 1392

پدیدآور: پرشنگ آمانی

مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد

استاد راهنما: حمید مسجد سرایی

دانشگاه: دانشگاه سمنان

تاریخ دفاع: 1395

چکیده

مباحث و مسایل فقهی و حقوقی مربوط به قصاص و احکام آن، در جمهوری اسلامی ایران، به دلیل ضرورت تطبیق آن با نیازهای زمانه از یک‌سو و لزوم دور نشدن آن از احکام فقهی اسلامی از سویی دیگر از مباحث همیشه چالش‌برانگیز بوده است؛ ازاین‌رو قانون‌گذار پس از اصلاحات سال 1375 مجدداً در سال 1392 قانون مجازات اسلامی را دستخوش تغییراتی کرده است. مطابق قانون مجازات سابق اگر مردی زنی را به قتل عمد بکشد، ولی دم زن با پرداخت نصف دیه به مرد می‌تواند، وی را قصاص نماید. این حکم به‌ضمیمه دیه در قتل عمد تصالحی بوده و به رضایت قاتل نیاز داشت، در عمل گاه مشکل‌آفرین بود؛ زیرا برخی اوقات ولی دم زن، توانایی پرداخت فاضل دیه را ندارد و قاتل هم حاضر به مصالحه نیست؛ در نتیجه خون زن در معرض هدر رفتن قرار می‌گیرد. این مشکل با اصلاحاتی که در قانون مجازات مصوب سال 1392 ضرورت گرفت، حل شد. به این صورت که صاحب حق قصاص میان قصاص با رد فاضل دیه و گرفتن دیه مقرر در قانون، ولو بدون رضایت قاتل، مخیر است. در این پایان‌نامه به تحلیل دیدگاه فقهای امامیه و اهل سنت و همچنین ماده 360 قانون مجازات اسلامی سال 1392 دراین‌باره پرداخته‌ایم.

کلیدواژگان: قصاص نفس، رضایت قاتل، فاضل دیه

منبع: سایت ایران داک