برخی از آثار احسان و نیکوکاری

برخی از آثار احسان و نیکوکاری

احسان و نیکوکاری و کمک به انسانهای ضعیف و ناتوان، آثار و پیامدهای ارزنده و مثبتی را در دنیا و آخرت به دنبال دارد که به‌طور خلاصه به چند مورد آن اشاره می‌شود:

1 ـ دوستی و صمیمیت

احسان و نیکوکاری باعث ایجاد دوستی و صمیمت بین افراد جامعه می‌شود. هرگاه انسانهای نیکوکار با ایثار و فداکاری خود به یاری انسانهای مظلوم و مستضعف شتافته و با کمکهای مادی و عاطفی خود، زندگی آنان را تا حدودی سروسامان داده، از حالت بحرانی نجات دهند، آنان نیز نه‌تنها احسان و نیکوکاری افراد خیر را فراموش نمی‌کنند؛ بلکه در ادامه زندگی، سعی خواهند نمود تا به‌نوعی جبران نموده و احسان و نیکوکاری دیگران را به بهترین شکل، پاسخ دهند.

خدای سبحان درباره روشهای تأثیرگذار در امر تبلیغ می‌فرماید: «ولاتستوی الحسنه ولاالسیئه ادفع بالتی هی احسن فاذا الذی بینک و بینه عداوه کانه ولی حمیم 6؛ هرگز نیکی و بدی یکسان نیست؛ بدی را با نیکی دفع کن! ناگاه [خواهی دید] همان کس که میان تو و او دشمنی است، گویی دوستی گرم و صمیمی است.» اگر برخورد نیک و شایسته در امر تبلیغ دین، در برابر دشمنان و مخالفان، دوستی و صمیمت را به دنبال دارد، احسان و نیکوکاری در امور مادی و عاطفی به‌طورقطع، دوستی و صمیمیت بیشتر و عمیق‌تری را به همراه خواهد داشت و این‌یک امر بدیهی و واقعیت انکارناپذیر است که در زندگی روزمره مشاهده می‌شود.

2 ـ خیر و سعادت دنیوی

خدای سبحان در مورد اجر و پاداش دنیوی احسان و نیکوکاری می‌فرماید: «فئاتهم الله ثواب الدنیا و حسن ثواب الاخره و الله یحب المحسنین 7؛ خداوند پاداش این جهان و پاداش نیک آن جهان را به آنها داد و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد.»

در آیه دیگری می‌فرماید: «وقیل للذین اتقوا ماذا انزل ربکم قالوا خیرا للذین احسنوا فی هذه الدنیا حسنه و لدار الاخره خیر و لنعم دارالمتقین 8؛ و هنگامی‌که به پرهیزگاران گفته می‌شد: پروردگار شما چه نازل کرده است؟ می‌گفتند: خیر [و سعادت] برای کسانی که نیکی کردند دراین دنیا نیکی است و سرای آخرت از آن‌هم بهتر است و چه خوب است سرای پرهیزکاران.»

3 ـ تعدیل اقتصادی

بخش فراوانی از جرم و جنایت، ناشی از فقر و تنگدستی است؛ چراکه فقر و تنگ‌دستی، به دین و ایمان انسان لطمه می‌زند، عقل را از کار انداخته، قوت و قدرت تشخیص درست را از او می‌گیرد و باعث کدورت و دشمنی می‌شود. امام علی (ع) خطاب به فرزندش می‌فرماید: «ای فرزندم! من از تهی‌دستی بر تو هراسانم. از فقر به خدا پناه ببر؛ چراکه فقر، دین انسان را ناقص و عقل را سرگردان می‌کند و عامل دشمنی است.»(10)

پی‌نوشتها؛

1- مفردات راغب- ذیل واژه حسن.

2- الکافی، کلینی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ج 1، ص.51

3- سوره بقره؛ آیه.58

4- سوره آل‌عمران، آیه.134

5- ر، ک فرهنگ قرآن، اکبر هاشمی رفسنجانی، ج 2، ص.407

6- سوره فضلت، آیه.34

7- سوره آل‌عمران، آیه.148

8- سوره نحل، آیه.30

10- نهج‌البلاغه، حکمت. ص 319

منبع؛ وب‌سایت دانشنامه موضوعی قرآن