اصطلاحات به‌کاررفته در لایحه هوای پاک تعریف شد
اصطلاحات به‌کاررفته در لایحه هوای پاک تعریف شد
با موافقت نمایندگان؛
اصطلاحات به‌کاررفته در لایحه هوای پاک تعریف شد
نمایندگان مجلس شورای اسلامی اصطلاحات به‌کاررفته در لایحه هوای پاک را تشریح کردند.
نمایندگان در نشست علنی در روز یکشنبه 9 آبان ماه مجلس شورای اسلامی، در جریان بررسی لایحه هوای پاک با ماده 1 با 179 رأی موافق، 31 رأی مخالف و 7 رأی ممتنع موافقت کردند.
در این ماده اصطلاحات به‌کاررفته به شرح زیر است:
1-آلودگی هوا: عبارت است از انتشار یک یا چند آلاینده اعم از آلاینده‌های جامد، مایع، گاز، پرتوهای یون‌ساز و غیر یون‌ساز، بو و صدا در هوای آزاد، به‌صورت طبیعی یا انسان‌ساخت، به مقدار و مدتی که کیفیت هوا را به‌گونه‌ای تغییر دهد که برای سلامت انسان و موجودات زنده، فرآیندهای بوم‌شناختی (اکولوژیکی) یا آثار و ابنیه زیان‌آور بوده و یا سبب از بین رفتن یا کاهش سطح رفاه عمومی می‌گردد.
2- حدود مجاز انتشار آلاینده‌ها: میزان مجاز خروجی آلاینده‌ها از منابع آلوده‌کننده هوا
3- منابع آلوده‌کننده هوا به شرح زیر عبارت‌اند از:
-منابع طبیعی: شامل طوفان‌های گردوغبار، طوفان‌های شن، آتش‌سوزی جنگل‌ها، مراتع، آتش‌فشان‌ها و هاویزهای دریایی می‌باشد.
– منابع انسان‌ساخت: شامل؛
الف) منابع متحرک: هرگونه منبعی که در اثر حرکت ایجاد آلودگی می‌کند. از قبیل وسایل نقلیه موتوری و غیر موتوری
ب) منابع ثابت: هرگونه منبعی که در محلی ثابت سبب انتشار آلاینده‌ها می‌گردد. از قبیل صنایع، عملیات معدنی، کشاورزی، بخش‌های خدماتی، تجاری، اداری و خانگی
4- مواقع اضطراری: مواقعی است که با استمرار پایداری جوی (بر اساس اعلام سازمان هواشناسی) و یا افزایش میزان غلظت آلاینده‌ها (بر اساس اعلام سازمان) شرایط به‌گونه‌ای در کوتاه‌مدت، سلامت انسان محیط‌زیست را دچار مخاطره جدی بنماید.
5- سازمان: برای رعایت اختصار، در این قانون واژه «سازمان» به‌جای «سازمان حفاظت محیط‌زیست» آورده می‌شود.
وب‌سایت مجلس شورای اسلامی