امروز: جمعه 31 فروردین 1403
خوابیدن روی ورقهای روزنامه و فرش کردن گوشه‌های خالی اتاق با صفحات روزنامه از امروز و دیروز نیست اما همین نرودای شاعر قطعاً خوابیدن روی منظومه‌های ادبی را بر نمی‌تابد یا مثلاً به خود و به دیگران اجازه نمی‌دهد کسی از دفترهای شعر بالشی فراهم کند و آنها را زیر سر بگذارد. چرا؟
از نویسنده‌ای آلبانیایی آموخته‌ام که: آدم باید خیلی با استعداد باشد که بداند چه چیزی را نباید بنویسد! این مرد که «اسماعیل کا داره» نام دارد هوشمندانه به وجه منفی خلاقیت پرداخته است و این یعنی که خلاقیت همیشه نباید مثبت باشد؛ آفریدن به تنهایی نشان‌دهنده نقش خلاقیت نیست، در نیافریدن هم خلاقیتی نهفته است که ارزش کمتری از آفریدن و به وجود آوردن ندارد …
اگر هزار بار هم گفته شود که تکیه گاه دلارام مردمِ جامعه، قانون است هنوز هم جای بازگویی و بازنویسی دارد کما این که به نظر می‌رسد صاحب این قلم کمتر از هزار بار نیست که بر این نکته اساسی تأکید می‌ورزد …