واخواهی به‌قصد اطاله دادرسی
واخواهی به‌قصد اطاله دادرسی
واخواهی به‌قصد اطاله دادرسی
نویسنده: محسن طاهری
چکیده :
اصولاً صدور حکم از سوی دادگاه امکان‌پذیر نیست مگر بعد از استماع مدافعات طرفین دعوی و یا لااقل بعد از انقضای مدت مقرر برای تقدیم جواب به دادخواست مدعی؛ براین اساس چنانچه مدعیٌ‌علیه لایحه جوابیه را تقدیم داشت، دادگاه به کلیه اظهارات مدعی و اعتراضات مدعیٌ‌علیه و ایرادات آنان و مدارک و دلایل تقدیمی طرفین از هر حیث رسیدگی و سپس به صدور حکم حضوری مبادرت می‌نماید. اما درصورتی‌که مدعی‌علیه اصلاً در جلسه دادرسی حاضر نشود و لایحه جوابیه هم تقدیم ننماید و مدت تقدیم آن منقضی گردد، برحسب تقاضای مدعی، دادگاه می‌تواند حکم غیابی صادر نماید. باوجود این اصول قانونی در باب حکم غیابی که در قانون آئین دادرسی مدنی وجود دارد، در عمل شرایط به نحوی است که یک سلسله سوء جریان پدید می‌آید، زیرا هم وقت دادگاه، به دلیل رسیدگی مکرر به موضوع واحد، تلف و هم ختم امر دادرسی مدتها به تأخیر می‌افتد. با این توصیفات، هدف مقاله حاضر بررسی اجمالات، بیان ضعفها و ایرادات موجود در خصوص رسیدگی غیابی و اجرای احکام آن است.
کلیدواژگان: دادرسی، رسیدگی و حکم غیابی، واخواهی از حکم غیابی، آیین دادرسی مدنی.
فصلنامه اندیشمندان حقوق ، سال چهارم ، شماره 9، تابستان 95