نوآوریهای قانون آیین دادرسی کیفری در مورد قرارهای جانشین بازداشت موقت با رویکرد کاربردی و تطبیقی همراه با تحلیل ماده 242 قانون موصوف

نوآوریهای قانون آیین دادرسی کیفری در مورد قرارهای جانشین بازداشت موقت  با رویکرد کاربردی و تطبیقی همراه با تحلیل ماده 242 قانون موصوف

نویسنده: دکتر محمدرضا یزدانیان

چکیده

یکی از نوآوریهای قانون آیین دادرسی کیفری 1392 پیش‌بینی اخذ قرار تأمین خاص درباره اشخاص حقوقی است. ماده 690 ق.آ.د.ک، ‌بخش آیین دادرسی جرایم اشخاص حقوقی در این مورد مقرر نموده است،

در صورت وجود دلیل کافی دائر بر توجه اتهام به شخص حقوقی و در صورت اقتضا منحصراً‌ صدور قرارهای تأمینی زیر امکان‌پذیر است. این قرارها ظرف ده روز پس از ابلاغ، ‌قابل‌اعتراض در دادگاه صالح است.

الف) قرار ممنوعیت انجام بعضی از فعالیتهای شغلی که زمینه ارتکاب مجدد جرم را فراهم می‌کند.

ب) قرار منع تغییر ارادی در وضعیت شخص حقوقی از قبیل انحلال،‌ ادغام و تبدیل که باعث دگرگونی یا از دست دادن شخصیت حقوقی آن شود، تخلف از این ممنوعیت موجب یک یا دو نوع از مجازاتهای تعزیری درجه هفت یا هشت برای مرتکب است. برابر ماده 688 ق.آ.د.ک، هرگاه دلیل کافی برای توجه اتهام به اشخاص حقوقی وجود داشته باشد، علاوه بر احضار شخص حقیقی که اتهام متوجه او است،‌ با رعایت مقررات مربوط به احضار، به شخص حقوقی اخطار می‌شود تا مطابق مقررات،‌ نماینده قانونی یا وکیل خود را معرفی نماید. عدم معرفی وکیل یا نماینده مانع رسیدگی نیست.

کلیدواژگان: قرارهای تأمینی،‌ قانون آیین دادرسی کیفری،‌ مجازاتهای تعزیری، احضار شخص حقیقی

ماهنامه حقوقی فرهنگی و اجتماعی دادرسی شماره 115 فروردین و اردیبهشت 1395